Kategoriarkiv: magisk boks

Sju steg til spennande lesing

oktober 31, 2014drama, kreativitet, magisk boks, samlingstipsGudrun

Å lese bøker i samlingsstunda, kan ofte vere utfordrande. Det krever ein del av den som les. Her gir eg deg mine enkle steg, som gjer at lesing blir moro.

Hand- og fingerdokker. Rev, Bjørn, Sjiraff, Larven Aldrimett, griser og ulven — Handdokke av Rev, Bjørn, Sjiraff, Larve. Fingerdokker; tre små griser og ulven.

1. Kjenn boka. Det er viktig at du kan boka godt nok til at du ikkje er avhengig av teksten. Du må kunne lese boka oppned, eller kunne legge frå deg boka for å spele handlinga for ungane.

2. Konkretar. Ta med noko for å illustrere teksten. Dette gjer lesinga meir spennande, og du får med deg dei ungane som ikkje er så språkleg sterke.

Me las Lille larven Aldrimett i haust, då hadde eg med meg handdokka, og eg hadde laga dei forskjellege tinga larva åt seg gjennom. Desse hang eg opp på veggen, og brukte dei som kulisser.

3. Stemma di. Du må bruke stemma di til å fange inn ungane. Det nyttar ikkje å lese med monoton stemme.

Når eg les om ein krangel mellom den største grisen, Pelle Gris, og ulven, brukar eg stemma til å krangle med. Eg snakkar i munnen på meg sjølv.

4. Augo dine. Augo dine er ein del av underhaldninga. Du skapar kontakt med ungane ved å sjå dei alle inn i augo medan du spelar, eller eg meiner les… Ansiktet ditt spelar dei forskjellege kjenslene du plukkar opp i boka.

Når ein av dei små grisene, Puslegrisen eller Sporty Bust, møter ulven, sperrer eg opp augo og krymper meg litt.

5. Kroppsspråk. Du må bruke heile deg dersom du skal lese i samlingsstunda for heile gruppa. Viss det ikkje skal verte eit einaste langt «HYSJ!!»

Når eg les bøker i samlingsstuda, går armar og hender i eitt. Dei kan brukast til å illustrere noko lite, eller noko stort, til å vere redd, eller vere glad, til å sove, til å vakne.

6. Medvirking. Få med deg ungane. Viss du gir dei oppgåver, hentar du dei innatt.

Når me las Hakkebakkeskogen for eit par år sidan, var t.d. ungane med og uuuula som reven. Viss me les om dei tre små griser, kan dei vere med å blåse med ulven osv.

7. Merksemd. Du må vere med sjølv. Det er ikkje rett å gøyme dette punktet til slutt, det er alfa omega. Du kan ikkje planlegge middag medan du kommuniserer med andre menneske. Dei merkar det. Når du les boka for ungane, må du ha fokus på det du gjer!

Eg har sagt det før ein gong; viss eg syng feil, er det fordi eg ikkje er tilstades. Kan godt hende det er fordi eg ser innover, på det som skjer inni meg, som t.d. viss me har framvisning i barnehagen, så er det litt stressnivå ute å går, då kan det hende at eg mister fokus.

Nåja, det hender eg mister fokus elles òg altså, men viss du mister fokus, så vit at det vert oppdaga, du kan ikkje lure deg unna.

Kva med deg, likar du å lese bøker? Og likte du tipsa mine? Del gjerne vidare med andre!

-Gudrun-

Vår samlingsboksen – inspirasjon

mai 21, 2014bevegelsessang, boks, dyr, magisk boks, samlingstips, Sju Steg til ei Spennande Samlingsstund, små barnGudrun

Her er ein ørliten kikk inn i samlingsboksen vår, som eg kallar Vår samlingsboksen.

samlingsboksen.no — innhald i samlingsboksen

Samlingsboksen vår er alltid i utvikling og endring. No har me Olav Stedje-tema i barnehagen, me skal ha konsert i juni – og alle gler seg! På bildet over ser du to av våre Olav Stedje-songar; fisken er «Bobb – bobb – dædi – dædi» som ungane seier og den runde dokka (filthovudet) med to auger er Åkken Bom.

Kor finn eg alt eg puttar i boksen? Det meste som er oppi samlingsboksen vår, er mitt private, som eg har samla på oppgjennom. Kor kjem den veldig livaktige fisken frå? Jo, det skal eg fortelje deg; det er opprinneleg ein havfiskekrok som har fått nytt liv. Eg fjerna kroken, og brukar fisken. Samlingsboksen er noko eg (eller dei andre vaksne) har kontroll på, det er ikkje noko ungane får bruke utan tilsyn, så eg treng ikkje vere nøyen med å ha barnevennlege ting oppi der. Havfiskekroken fann eg i verdas største forundringspakke, når eg opnar nettbutikken min, skal eg legge ut nokre fiskar frå forundringspakken (ein 12 meter lang konteiner med fullt i ting). Eg har nokre til overs, som andre kan få ta nytte av.

Okken Bom (På månen bur ein liten mann) er den minste av desse filthovuda. Desse har ungane mine sydd til meg saman med bestemora, eg stappa dei fort oppi samlingsboksen, og døypte den vesle for Okken Bom i forbindelse med Olav Stedje konserten, og den andre for Hokkus og Pokkus, sidan dette er ein svært så populær song blant 1,5-2 åringar. (Meija – meija er gjenklang når me syng denne!) Ungane er kanskje berre 1,5-2 år, men kom berre ikkje her og kom her! Ho som hadde samling her om dagen, prøvde seg å synge Hokkus og Pokkus til begge hovuda, då fekk ho unisont; «MANN!! MANN!!» til svar frå ungane.

Me har fått ein ny edderkopp i samlingsboksen. Den gamle var sliten og trengte ein kvil. Edderkopper eit must i alle samlingar, med mange vers! Viss de har fleire nasjonalitetar, kan godt internasjonale edderkoppar òg vere på plass oppi samlingsboksen.

Korleis er det hjå deg? Brukar du samlingsboksen i samlingar? Kva har du oppi?

Klem,

-Gudrun-

Tips til påske

april 2, 2014bok, boks, kreativitet, magisk boks, samlingstips, små barn, vårGudrun

Eg jobbar med berre dyktige folk! Her i Indre Sogn driv me og spesialiserer oss på fagområder. Eg melde meg sjølvsagt kjapt til å bli ein del av Kunst, kultur og kreativitet-nettverket. Eg er ikkje super dyktig på formingsbiten, men eg tykkjer eg har andre kvalitetar som veg opp. Er RÅ på sang og samlingsstund.

Men dette var ikkje eit skryte innlegg om meg sjølv, men eit skryteinnlegg over dei flinke folka eg har med meg. Eg har ein ørliten produksjonsfeil, eg vert så glad i dei eg jobbar med, og samarbeidar godt med alle eg møter (tykkjer eg sjølv iallefall). Og no vil eg skryte litt av ein assistent på avdelinga mi.

Ho har fått Religion, etikk og filosofi som fagområde, og er superflink til å vidareformidle det ho lærer til oss andre i barnehagen. No har ho laga ein gul boks om påske. (Jepp, boksar er eit must her hjå oss!!) Inni boksen, som ho kallar ein undringsboks (Fantastisk ord, btw!), har ho samla påske dill-dall oppi der. Og boksen er under utvikling. Og skal vere med oss i markeringa av påske i åra framover.

Den tredje me jobbar med, skal innom Europris og handle kylling i dag. Me jobbar fint saman på avdelinga vår 😉

Kos deg med påskeførebuingane.

Klem, Gudrun

Tre små griser – ny fellessamling

februar 5, 2014boks, drama, dyr, kreativitet, magisk boks, samlingstips, små barnGudrun

Tenkte at eg skulle planlegge fredagen si fellessamling her saman med deg. Me hadde «Skinnvotten» som teaterdel sist, og tenkte å prøve eit anna eventyr denne gongen. Kjapt valde me «Tre små griser». Eit eventyr me kan godt frå før. Me er ikkje perfeksjonistar heller, så me tek det slik det passar oss. Moro har me det lell.

Fingerdukker av eventyret om de tre små griser.

Rollane er då tre griser og ein ulv. Sjølv om det mest rettferdige er 2 rollar på kvar, så vert det nok ei rolle på ein (ulven) og tre rollar på hin (grisene). Me treng noko rosa til grisene og noko grått til ulven. Eg har sett mannen min på saken å skaffe meg ein murstein, og så treng me strå (godt det er lite snø i år) og plankar. Då har me det me treng av utstyr. Me lyt ha eit hus òg, spørs om det vert bordet på høgkant igjen.

Me må nok ha ein repitisjon av Skinnvotten òg, kanskje me kan få ungane til å gjenfortelje for oss? Eller iallefall trekke nokre paralellar til forrige samling.

Og me på småbarnsavdelinga må lære dei andre sangen vår; «Tre små griser». Det er ein song me brukte mykje i haust, du får heile eventyret i nokre få enkle vers.

Sangar me skal hugse på er «Hokkus og Pokkus» for den er så populær på avdelinga, «Åkken Bom» for det er månadssangen, og dei sangane me sang forrige gong.

Har du andre tips?

Ser for meg samlinga omtrent som dette;

Opning; samme som sist, og av nostalgiske grunnar, «Her i barnehagen». Nokon av dykk som var saman med meg og Anne Kristin tidleg på 2000-talet som hugsar denne?

Deretter må me opne boksen. Me lagar litt styr rundt det å få opp hjarteboksen vår. Som ungane no sikkert hugsar, må me seie «Abra kadabra». Men kanskje boksen er litt fin på det denne gongen og må ha alle til å seie det? Me finn nok på noko.

Oppi boksen ligg dagens plan, dvs noko som me forbinder med songane me skal syngje og det me vil snakke om. Først trekker me opp nokre av songane frå sist. Bilen som symboliserer Ford Escort, dei tre dyra frå Gå i jungelen, og sidan me har ny månad, må me ha noko som skal pense oss inn på Åkken Bom. (Eg var på pub i romjula, nærmare bestemt Lægreids puben, der Olav Stedje stod for underhaldninga; Åkken Bom vart framført, ved ALLSANG, minst to gonger… Ja, på puben!) Spørs om me må ha med oss ein måne eller noko.

På småbarnsavdelinga (1 åringane mine) er det Hokkus og pokkus som er poppis for tida, så den må me klare å lure inn.

Deretter vert det litt snakk om eventyr, og me kjem litt innpå Skinnvotten før me går vidare til Dei tre små grisene. Og dramatiserer i vildens sky 😉

Gler meg, som alltid <3

(Hugs; den perfekte samlinga kan ikkje planleggast, DEN SKJER MELLOM DEG/DYKK OG UNGANE)

-Klem-

Gudrun

Skinnvotten

januar 27, 2014boks, drama, dyr, kreativitet, magisk boks, samlingstips, små barnGudrun

Me jobbar med Skinnvotten i vinter, for alle ungane i barnehagen. Me på minste avdelinga har fått tildelt «Pilemus Silkehår». Me skal lage oss enkelt kostyme, har tenkt å sy øyrer på huer og lage oss ein musehale.

Vidare skal me lage mus som me skal pynte med på avdelinga, trolldeig, silkepapir, tegne, måle. Me jobbar med eventyret i nokre veker, og avsluttar med dramatisering, der me skal vere Pilemus, som sagt.

Uttrykket «Når katten er borte, dansar musene på bordet» har vel knapt vore meir passande enn då styraren vår var borte frå jobb på fredag, den vanlege «Fellessamlingsdagen». Styraren vår, som er super flink, pleier alltid å ha desse samlingane. Men ikkje på fredag, nei, då såg eg og ein av dei andre ped.leiarane vårt snitt, og kuppa heile greia. Eg og Anne Kristin jobba saman for 12-14 år sidan òg, og hadde alltid fellessamlingane då i gamle dagar. Og fellessamlingar skal eg love deg at det var, i ein times tid, med ungane som glade deltakarar.

Vel me såg altså vårt snitt att no på fredag, og eg vil virkeleg seie at me oppnådde målet vårt, eg fekk tidenes beste kompliment i etterkant av samlinga; «Du er jammen god til å ha samling», sagt av ein gut på 4 år. Det var eit slikt energirush at eg lever stort på det fortsatt. Når me sit der, men 50 ungar, frå 1-6 år, og 15 vaksne, og eig rommet, det sprudlar av energi og ungane er trollbundne, i 45 minuttar (!!) då har eg det moro på jobb, altså!

Kva gjorde me?

Nummer 1: Me er to damer som slett ikkje er redde for å drite oss ut, sagt på godt sognamål. Det er det aller viktigaste, me brukar oss sjølve maks, og likar at dei som ser på ler av oss. Kan ikkje få sagt dette ofte nok, det er alfa omega; Bruk deg sjølv!

Nummer 2: Samlingsboks! Sikkert ikkje så overraskande. Hadde med boksen eg brukte med 2-3 åringane i fjor, men ein del kjende sangar oppi, som dei kanskje ikkje hadde sunge så masse i år; Ford Escort, Gå i Jungelen osv. Kjekt gjensyn.

Nummer 3: Dramatisering. Me dramatiserte Skinnvotten historia. Med særs enkle kostyme. Me valgte ein farge til kvart dyr, og tok på oss ei skjorte eller ein jakke e.l. i den fargen. Ingen vart redde, men alle sat som fjetra. Det er viktig å tenkje på med drama med så små barn (1 åringane) at du ikkje må verte ukjenneleg. Me trekte òg ungane med, me sang ein sang for kvart dyr, og ungane kom med forslag. (Me hadde skrive opp kriseforslag, slik at me ikkje skulle verte sittande å lure.) Det er ein fordel å kunne eventyret godt, som så ofte i barnehagekvardagen, er det ikkje mykje tid til overs til gjennomgang. Me hadde omtrent null tid til førebuing, ein liten kort telefonsamtale torsdagskvelden.

Eg skal skrive ein litt meir utfyllande beskrivelse av samlinga, som dei som vil kan lese, men desse tre punkta er essensen.

Og ja, me tek på oss oppdrag, berre ta kontakt, så stiller me opp, viss lønna er bra nok 😉

Klem,

-Gudrun-

Kva er målet med samlingsstunda i barnehagen?

november 26, 2013boks, drama, kreativitet, magisk boks, samlingstips, tankespinnGudrun

Eg har hatt «Utviklingssamtale» i barnehagen til min yngste son. Og eg og pedagogen begynte å diskutere samlingsstunda. Kom vel innpå det når ho sa at han ikkje alltid sat i ro i samlinga… Og eg har vore med på min del av kjedelege samlingar, og då har eg virkeleg problem med å sitte stille. Og for ikkje å snakke om kjedelege førelesingar, korleis oppfører du deg då?

Er samlingsstunda rette settingen å lære om dyrelydar og planteartar? For meg er det viktig å ha det moro i samlinga. Ungane skal elske samlingsstunda. Og dei kan lære masse sjølv om dei har det moro! Mine toåringar (treåringar) var (heilt ubeskjedent) dei som sang «best» i fjor. (Jaudå, de var flinke på dei andre avdelingane òg, men ungane mine var berre 2-3 år, hugsar de kor flott dei sang?)

For all del, du må berre lære ungane planteartar, det kan dei ta nytte av når dei er med på ein bildequiz som 38 åring, og nailar (nesten) alle tresortane 😉 Men det må gjerast moro! Og KORT!

Egentleg meiner eg at samlingsstunda kan vere fri for slike teoretiske læringar. Viss det sit 15 ungar i alderen 3-6 år, klarar du ikkje å fengje alle lell, og nokon byrjar å bråke, og du eller andre vaksne byrjar å kjefte. Ungane er ikkje skapte for slikt. Du KAN lage samlingsstunda magisk! Og moro for alle, både ungar og vaksne. Og eg VEIT at alle kan få det til. Det har eg vore så heldig å få oppleve. Det er kjekt det, å sjå ein vaksen blomstre opp frå kjedeleg og monoton til å bruke seg sjølv med stemme og fakter.

Viss du vil lære ungane om tresortar, som eg altså tykkjer er nyttig allmennkunnskap, og heilt naturleg, for meg er det ei sjølvfølgje at alle kan slikt, men eg har jo sett på den nemnde quizen at slett ikkje alle kan slikt, faktisk berre ein (meg) av åtte. Men altså, viss du vil lære dei tresortar, så kan du jo gjere det i grupper etter samlinga? Eller litt meir naturleg, når du går i skogen saman med ungane og kan vise dei det? Så kan du jo trekke eit blad opp av boksen neste samling, og spørje om nokon hugsar kva tresort det er…

Ja, for boks må du ha 😉 Eg fekk forresten støtte for mitt syn på samlingsstunda hjå pedagogen i barnehagen til sonen min, berre so det er sagt 😉

Samlinga brukar eg til å synge sangar, som er flott språktrening BTW, og til drama. Elskar dokketeater! Og det fengjer ungane, frå 1 til 6. Eg hugsar før i «gamle dagar» då me jobba med Kari Lamer sitt opplegg «Du og jeg og vi to». Då jobba me mykje med rollespel for ungane. Me hadde dette som tema i kommunen for mange år sidan, flott program, som er nyttig i dag òg! Lamer gav forslag om forskjellege rollespel til kvart av emnene i programmet. Når dei vaksne spelte kvardagsproblem for ungane, fekk dei eit anna perspektiv, og kom med løysingar til problema. Det vert som å høyre på ein god førelesar, eller stand-up komikar, du kjenner deg att i det som vert sagt og ler, egentleg av deg sjølv….

Kva meiner du, er eg heilt på viddene? Eller kan samlinga vere gøy, utan at du får dårleg samvit for at du skulle lært ungane om dyre ekskrementer? Korleis brukar du samlingsstunda? Har de det moro, du og ungane?

(Dette innlegget sat litt langt inne, har redigert det x antal gonger, og vurdert å slette det, men Here It Goes! Eg meiner Leik, Glede og Humor treng større plass, og at læring er mykje forskjelleg… Ikkje skyt meg, eg er eit fredselskande vesen, av og til, iallefall…)

-Gudrun-

Bjørnen

november 11, 2013boks, drama, dyr, kreativitet, magisk boks, samlingstipsGudrun

Eg er, som dei fleste nok har fått med seg, veldig glad i dramatisering. No har eg funne meg nokre flotte handdokker som skal oppi samlingsboksen min. Eg har ikkje bestilt dei endå, så det tek ei stund før du får sjå dei 😉

Men det stoppar meg ikkje i å førebu korleis eg kan bruke dei. Først ute er Bjørnen (sidan eg tykkjer Revar er litt oppbrukt akkurat no, men det er altså ein rev der òg). Eg tenkte då på at eg kan bruke alle eventyra der reven lurer bjørnen. Men kva anna kan eg bruke ein bjørn til?

Bjørnen søv no
Bjørnen søv no, bjørnen søv no,
i sitt lune hi.
Han er ikkje farleg,
berre ein går varleg.
Men ein kan jo,
men ein kan jo
aldri vere trygg.

Det er jo ein slagar i barnehageverda. Må innrømme at det ikkje er ein av mine aller mest favorittsangar, så eg brukar den ikkje so mykje. Men ungane likar den ofte, så det er ein fin sang å hugse på.

Eller er «Jeg fikk av min pappa en teddy» og «Teddybjørnens vise» sangar som kan brukast. Har du andre bjørnesangar på lur? Eller noko anna som ei handdokke av ein bjørn kan brukast til? Del med meg då vel <3

I morgo skal eg operere det andre auga mitt, mogeleg det kjem eit nytt takknemlegheits innlegg 😉

Klem frå

-Gudrun-

Dei tre Bukkane Bruse

oktober 30, 2013boks, drama, dyr, foreldretips, magisk boks, samlingstips, små barnGudrun

Dokketeater er moro, sjølv om dokkene er laga av tomme dorullar. Forrige veke fekk eit åringane møte «Dei Tre Bukkane Bruse», med 4H-prosjekt-dorullane som «dokker» og ein smilande glitterbamse som troll 😉

Me hadde andre møte i dag, ungane elskar samlingsstunda! Dei spring til kroken når dei ser samlingsboksen. Det einaste andre som har samme virking er om det kjem mat på bordet 😉 Då òg kjem dei unisont springande…

Eg tok berre med Bukkane som ein liten prøve forrige veke, tenkte det vart for avansert for eit åringane å følgje med på eventyret. Men når dei fekk det visuelt med dokkene, pluss litt drama frå stemme og ansiktsuttrykk, sat dei som spikra. Det var fantastisk å sjå kor med dei var.

Bukken-Bruse

Vesle Bukken Bruse, trippa over trollebru.
No tek eg deg, sa trollet, og var so grum i hu.
Nei og nei ta ikkje meg, eg er tynn og liten eg,
han som kjemme etter, mykje meire metter.

So gå då, sa trollet

Mellom Bukken Bruse, trampa over trollebru.
No tek eg deg, sa trollet, og var so grum i hu.
Nei og nei ta ikkje meg, eg er tynn og liten eg,
han som kjemme etter, mykje meire metter.

So gå då, sa trollet.

Store Bukken Bruse, TRAMPA over trollebru.
No tek eg deg, sa trollet, og var so grum i hu.
Eg er ikkje redd for deg, berre kom, eg stangar deg.
Pang og pang det skramla, stygge trollet ramla.

Store Bukke Bruse stanga trollet ned i vatn,
so no går Bukken Bruse so glad på sætervang.
No er denne visa slutt, bukkane går ofte ut,
dansar over brua, opp til sæterstua.

Tekst: Arvid Höglund (svensk)

Eg skal ikkje lyge på meg at me har sunge denne sangen med eitåringane, men det er ein sang me kan ta opp. Akkurat som Tre små griser, er dette jo heile historien i ein sang. (Dog litt meir avansert tekst)

Alle Killebukkane

Alle Killebukkane på haugane sprang,
spurde om Karin var heime.
Mamma til Karin ho svara JAAA!
Og alle Killebukkane dei vart so glad,
dei klakka seg på låret og sa HAHAHA!

Mamma til Karin ho svara NEEII!
Og alle Killebukkane dei vart so lei,
dei sprang inn i skogen og gøymde seg.

Kva tykkjer du; er det enklare å fortelje eventyr med rekvesita, eller vil du at ungane skal lage eigne bilder? (Kan dagens unge lage eigne bilder?)

Sler eit slag for dokketeater og dramatisering i dag, viss du tykkjer det er flaut med dei andre vaksne; Hugs på kven som har betalt for å sjå deg, og kven som faktisk har betalt for å sjå på deg… Kven skal du ta mest hensyn til..??

I går klatra eg forresten opp i klatreveggen (12 meter) på led!! Dvs at eg knipsa meg inn på veg opp, og ikkje var festa i toppen! Jepp, er GRISESTOLT, så eg forteller det til ALLE!! Eg trudde ærlegtalt at eg ikkje var sterk nok, men det var eg!! Yuhuu!! (Jadå, veit at det var ørlite off topic, men eg berre MÅTTE fortelje deg det…)

Klem frå Spiderman, aka Gudrun

Hallo verda!

oktober 15, 2013barnekultur, boks, drama, kreativitet, magisk boks, samlingstipsGudrun

Velkommen til mi nye heimesida. Etter å ha blogga i godt og vel eit år, har eg no altså gått til det steget å kjøpe mitt eige domene. Valget fall på samlingsboksen.no. Grunnen til at eg valde samlingsboksen, er at gjennom dette året har samlingsboksar vore eit gjennomgåande tema på bloggen.

Eg er, som dei fleste lesarane av bloggen har skjønt, og ikkje minst; Ungane er, svært glad i samlingsboksar. Boksar der eg har liggande forskjelleg stasj som eg kan bruka i samlinga. Eg har hatt min del av rutine samlingar med kjedeleg innhald, og eg har òg planlagt mang ei samlingsstund. Men etter at boksen vart ein fast samarbeidspartnar, har eg, ungane og dei andre vaksne, fått det meir moro i samlingsstunda. Berre det å trekke opp edderkoppen, og la ungane «gjette» kva sang me skal synge, er så mykje meir spennande enn «Nei, no syng me vesle Petter Edderkopp, de. Ein to tre» Eitåringane likar samlingsboksar, toåringane likar det, tre- fire- og femåringane, seksåringane, tjueåtte åringane, knyte det til noko visuelt, noko meir handfast, fengjer mykje meir enn berre abstrakt prat.

Eg fyller jo boksen min med det eg finn på min veg, men den første gongen eg var med på ei samling der det vart brukt ein boks (sterk underdrivelse, for det var ikkje ein boks, men ei vakker, rosemåla kiste), var boksen/kista tom. Men sjølv med eit heilt tomt skrin, trylla Judith, som hadde samlingane, fram spennande sangar frå skrinet.

Velkommen til min nye heim, håpar du vil følgje meg vidare og sjå kor ferda går. Og deler du den med andre som treng det, er dei hjarteleg velkomne, og eg vert super glad <3

-Gudrun-

Korleis me fekk eit åringane til å digge sangsamling

september 30, 2013bok, boks, drama, magisk boksGudrun

Sangsamlingane våre er ganske like no i starten, slik at ungane skjønnar kva som skal skje.

I fjor vår, sang me «God morgon, god morgon» som oppstartssang. Grunnen til at me valde denne sangen, var at minsten min ville ha den som godnattsang heime, så det var ein sang som passa for aldersgruppa eg hadde då, og at eg jobba med Gro, som kan teiknspråk. Ho lærte oss teikn til denne sangen.

No, med eit åringar, syng me God morgon alle saman, fordi den er enklare. Enkle, greie teikn har den òg. Me syng den kvar gong før me opnar boksen i samlinga.

Når eg opnar boksen, er det alltid marakassen som kjem først ut. Og den sender me rundt til kvar av ungane, mens me syng «Hei på deg» når dei ristar på marakassen.

Deretter er det litt forskjellig. Me pleier å synge «Røysekatt», «Vesle (og andre) Petter Edderkopp», «Tre små griser», lese litt anten i ei bok eller nokre lesekort som eg har, om følelsar.

Vesle Petter Edderkopp i selskap med ein frosk, to bamsar og ei mus med ei bjelle på, som for tiden fungerar som ein røysekatt.

Nærbilde av Edderkoppen. Den er svær og flott!!

Bilde av båten vår; alle samlingsboksar må ha ein båt. Me skal jo snart introdusere tre vers på Ro ro ro din båt og greier, då må me ha ein båt. Dessutan er det mange flotte båt-sangar.

Sangkort, som eg har laga sjølv, er alltid i boksen!

Avsluttinga er alltid ein ny navnesang (Hei på deg er den første). Då har me sunge anten «Pusekatt, kest laog du i natt» eller «Så fint at du kom». Eller «Tøffe tøffe toget» 😉 (Den brukar dei andre når eg har fri, men i dag hadde eg tjuvlånt Thomastoget til Minsten og lagt toget oppi boksen, så då kom Tøffe toget med i samlinga)

Det med bøker har eg sett har vore diskutert, om det går an å lese bøker i samling med små barn. Mi erfaring er at; Jepp, det funkar fint. MEN du må tilpasse deg tilhøyraren! Du velger ei lett bok med lite tekst, du leser boka VENDT mot ungane, litt dårleg lesestilling for deg, men det er LITE tekst, og du treng ikkje lese det orddrett. Du bør faktisk ikkje lese det ordrett, du må fortelje det, dramatisere det, leve det. Egentleg har du eit lite teater for ungane, viss du les ei bok med monoton stemme, er det ingen som gidd høyre på deg 😉

Korleis har du dine samlingar? Kva fungerer? Har du eit supertips du vil dele med oss andre?

-Gudrun-