Me jobbar med Skinnvotten i vinter, for alle ungane i barnehagen. Me på minste avdelinga har fått tildelt «Pilemus Silkehår». Me skal lage oss enkelt kostyme, har tenkt å sy øyrer på huer og lage oss ein musehale.
Vidare skal me lage mus som me skal pynte med på avdelinga, trolldeig, silkepapir, tegne, måle. Me jobbar med eventyret i nokre veker, og avsluttar med dramatisering, der me skal vere Pilemus, som sagt.
Uttrykket «Når katten er borte, dansar musene på bordet» har vel knapt vore meir passande enn då styraren vår var borte frå jobb på fredag, den vanlege «Fellessamlingsdagen». Styraren vår, som er super flink, pleier alltid å ha desse samlingane. Men ikkje på fredag, nei, då såg eg og ein av dei andre ped.leiarane vårt snitt, og kuppa heile greia. Eg og Anne Kristin jobba saman for 12-14 år sidan òg, og hadde alltid fellessamlingane då i gamle dagar. Og fellessamlingar skal eg love deg at det var, i ein times tid, med ungane som glade deltakarar.
Vel me såg altså vårt snitt att no på fredag, og eg vil virkeleg seie at me oppnådde målet vårt, eg fekk tidenes beste kompliment i etterkant av samlinga; «Du er jammen god til å ha samling», sagt av ein gut på 4 år. Det var eit slikt energirush at eg lever stort på det fortsatt. Når me sit der, men 50 ungar, frå 1-6 år, og 15 vaksne, og eig rommet, det sprudlar av energi og ungane er trollbundne, i 45 minuttar (!!) då har eg det moro på jobb, altså!
Kva gjorde me?
Nummer 1: Me er to damer som slett ikkje er redde for å drite oss ut, sagt på godt sognamål. Det er det aller viktigaste, me brukar oss sjølve maks, og likar at dei som ser på ler av oss. Kan ikkje få sagt dette ofte nok, det er alfa omega; Bruk deg sjølv!
Nummer 2: Samlingsboks! Sikkert ikkje så overraskande. Hadde med boksen eg brukte med 2-3 åringane i fjor, men ein del kjende sangar oppi, som dei kanskje ikkje hadde sunge så masse i år; Ford Escort, Gå i Jungelen osv. Kjekt gjensyn.
Nummer 3: Dramatisering. Me dramatiserte Skinnvotten historia. Med særs enkle kostyme. Me valgte ein farge til kvart dyr, og tok på oss ei skjorte eller ein jakke e.l. i den fargen. Ingen vart redde, men alle sat som fjetra. Det er viktig å tenkje på med drama med så små barn (1 åringane) at du ikkje må verte ukjenneleg. Me trekte òg ungane med, me sang ein sang for kvart dyr, og ungane kom med forslag. (Me hadde skrive opp kriseforslag, slik at me ikkje skulle verte sittande å lure.) Det er ein fordel å kunne eventyret godt, som så ofte i barnehagekvardagen, er det ikkje mykje tid til overs til gjennomgang. Me hadde omtrent null tid til førebuing, ein liten kort telefonsamtale torsdagskvelden.
Eg skal skrive ein litt meir utfyllande beskrivelse av samlinga, som dei som vil kan lese, men desse tre punkta er essensen.
Og ja, me tek på oss oppdrag, berre ta kontakt, så stiller me opp, viss lønna er bra nok 😉
Klem,
-Gudrun-
