Månedlige arkiver: april 2013

Fleire blomar

Det har ikkje komme noko særleg blomar på Lauvhaug no heller, men snøen syng på siste verset. Takka vere alt regnet me har hatt siste veka 😉 Veldig sytete å snakke om regn, me som har hatt tidenes flottaste vinter, med klart og kaldt vær. Me trengde vel egentleg regn no.

Eg og 8 åringen min har øvd på Prøysen sin April-sang i kveld.

Den siste snøen som finst i skaret,
den tiner jeg, for jeg er april.
Jeg gir deg blåveis i bekkefaret,
og regn og solskinn og mere til.
Men som eg har avslørt tidlegare, er det ikkje dette som er min favoritt Prøysen-sang. Det er og blir Puslegrisen. Viss du ikkje kan den, lær den! <3
Birte og Jan Sivert kom med forslag om «Ein fin liten blome i skogen eg ser» på Facebooksida til bloggen. Det er ein så fin og god sang å synge, tykkjer eg. Sjølv om eg berre har sunge den i triste anledningar. Det er ein vanleg gravferdssang her, og den passar som oftast veldig bra til den som har gått bort.
Ein fin liten blome i skogen eg ser,
i granskogen diger og dryg,
og vent mellom mose og lyng han seg ter.
Han står der så liten og blyg.
Sei, ottast du ikkje i skogen stå gøymd
der skuggane tyngja deg må?
Ånei, for av Herren eg aldri vert gløymd,
til ringaste blom han vil sjå.
Men ynskjer du ikkje i prydhagen stå,
der folk kunne skoda på deg?
Ånei, eg trivst best mellom ringe og små,
eg føddest til skogsblome, eg.
Ein dag vil den stormande vinter deg nå,
då vert det vel dødsdagen din?
Då kviler eg lunt og har snøkåpa på,
til vårsola kysser mitt kinn.
Ein annan av mine (mange) vårsangfavorittar, og som fleire av Facebook-likarane kom med forslag om, er Den første løvetann (Eg har starta lobby verksemd for å få Alf Prøysen inn som forfattar for neste barnehageår 😉 ) Men når eg tenkjer meg om, har eg vel vore lobbyist for lokale sangskattar òg…hmmm, kva skal «eg» velgje 😉

Eg fekk òg forslag om Bed of Roses. Den passa jo fint, sidan Bon Jovi er eit av mine favorittband 😀 For å nevne fleire av mine favorittar, så var Smokie mitt favorittband i oppveksten, eg kjøpte alle KASSETTANE!! 😉 Og Guns n’ Roses, sjølv om det helst var søstra mi sitt favorittband. Men eg har nemt det før, eg kan òg alle Sputnik-sangane, for der var broren min blodfan!

Her er min Smokie favoritt; My Woman (Og ja, eg VEIT at den er frå 1975, men alt som kom det året var bra, inkludert underteikna 😉 )

No syng me på siste strofane av Vårvisa, i morgo er siste dagen i april. (Men eg er ikkje framand for tanken om å syngje aprilsangen vår vidare heller, eg altså, det er jo Egner-favoritten min)

Eg elskar å få kommentarar og tilbakemeldingar, så ikkje nøl viss det er noko du vil seie til meg.

klem-
-Gudrun-

Blomar

Egentleg passar det framleis best med snø her hjå oss, blomane ligg gøymd under snøen. Men eg ser på kalendaren istaden for å sjå ut stoveglaset, og då passar det bra med blomar.

Ein vårsang, som ikkje handlar om blomster, men likevel er ein av mine vårsangar er denne;

Gauken
Gauken, gauken, klukkar og ler.
Høyr kor det ljomar,
snart er det somar.
Våren, våren, våren er her.
Men min absolutte favoritt vår/sommarsang sang, er «Hysj, kan du høyre» frå Portveien. Eg prøvde meg på google, men fann berre den bokmålske varianten. Sangen er omsett til nynorsk, og finst i den sangboka med spiralrygg. (Skal sjekke kva ho heiter) Eg dristar meg iallefall til å skrive nynorskvarianten her:

Hysj, kan du høyre
Hysj, kan du høyre, graset gro?
Hysj, kan du høyre ein meitemark som lo?
Hysj, kan du høyre ei bille sin song?
Då skal du seia kvar einaste gong;
Hei alle insekter, alle små dyr, 
alle som krabbar og kravlar og kryr,
eg er eit menneske og eg er snill,
ver i min hage so lenge du vil.

Eg spurde på Facebook-sida om forslag til blomstersangar, og eg fekk mange gode forslag!!
Cathrine foreslo Mai-vår, som er ein flott vårsang, som har drukna litt i Blomster små. Eg velger å gøyme denne til i mai, men har bestemt meg for å bruke denne i år. Den fortjener å komme framatt framom Blomster små!
Blomster små,
gule blå,
rundt omkring på marka står.
Vinkar til
Gudrun-lill,
for ho er så snill.
Det er ein søt navnesang, som små barn likar godt.
Else-Maria og Maria kom bl.a. med forslag om denne;

Bind deg ein blomekrans,

kom så til leik og dans,

fela ho læt no så vakkert i lund.

/: Sit ikkje stur og tung, syn at du og er ung,

veks fri som fagre lyng, dans no og syng. :/


Maria kom òg med forslag om Blåveispiken og den fekk meg til å tenkje denne. Eg og søstra mi sang denne for full hals på kvar einaste biltur i oppverksten. Eg fattar ikkje at foreldra våre holdt ut!
Mor, å mor
hvor skjønne små blåveis
vokser her,
og hvor de er vakre der de står,
midt i alt det grønne
den blåe fargen er,
mor, hun smiler,
for hun skjønner det er tegn på vår.
Ein annan «for full hals» sang som me pledde synge er denne;
En liten pike,
på en fem-seks år,
så jeg i parken, 
der jeg turer går.
Da hun fikk se en svale,
jublet hun så glad,
jeg ble så rørt da så den lille sa.
Fly lille fugl med små vinger som du har… osv

Det kom fleire forslag til blomstersangar, og ikkje ver redd, eg har ikkje gløymt dykk. Men fann ut at det var best med to blomsterpostar 😉
Eg trur eg har nemt det før, men me var iallefall tre søsken, søstra mi som er 2,5 år yngre enn meg og storebroren vår som var 6 år eldre enn meg, og så har me då sjølvsagt ei mamma og ein pappa. Broren min var veldig musikkavhengig, og det var nok han som innførde Frem fra glemselen for oss. (Der desse to siste sangane var henta frå). Elles gjekk det mykje i Sputnik og anna norsk musikk. Og alle som har snubla innom bloggen min, veit jo at eg er litt over middels sangglad. Søstra mi er òg veldig glad i musikk, om enn ein litt anna tilnærming enn meg, som druknar i barnesangar. Berre slik at du skal få litt innblikk; ho skaffa oss billettar til den første Guns n’ Roses konserten som var for nokre år sidan, og den vart veeeeldig raskt utseld. Men den SKULLE ho på! I allefall, me gaula og sang då me var ungar (og nokon av oss gjer det fortsatt), og du reknar sikkert med at mamma og pappa også sang masse med oss. Vel svaret er nei, slett ikkje, eg har aldri opplevd at dei har sunge til meg, dei er rett og slett ikkje sangfolk (men veldig gode foreldre altså, men sang- og musikkinteressen har me ikkje arva derfrå). Me lærte sangar frå kassettane (jadå, i gamle dagar) til broren vår, og det funka som fjell. Og moralen er; Du må ikkje synge for barna dine for at dei skal verte glade i sang og musikk, men gjer det gjerne, for det er veldig moro. Og ungane bryr seg ikkje om kor reint du syng! (Eg syng som ei kråke, men eg syng likevel, hender nokre vaksne klagar, men eg har aldri opplevd at ungane gjer det.)

Eg har plass til fleire blomstersangar, så ver ikkje redd for å komme med forslag <3 -Gudrun-

Beklagar…og tusen takk!

Beklagar så mykje at mine førehandslovte bloggpostar ikkje kom i mars! Planen for mars var påske og nytt liv/vårsangar.

Første veka i mars gjekk egentleg over av seg sjølv, utan tanke for blogging, eg hadde jo heile månaden føre meg. Og så kom andre veka i mars, la meg illustrere med ein sang;

Går du på glattis
 og faller min venn,
le med dei andre
og røys deg igjen.
Eg skulle på jobb, hadde tidleg-tidlegvakt, og skulle opne to avdelingar. Det hadde komme 5-10 cm med nysnø, sikkert pudder som skikøyrarane likar så godt, og under var det klink is, og umogeleg å sjå kvar det var trygt å gå. Ned til barnehagen er det ein bratt bakke, og det gjekk som det absolutt ikkje burde gå, og som eg absolutt ikkje hadde tid til; eg datt, og virkeleg klakka bakhovudet hardt ned i isen. Vel det var den veka, eg klarte ikkje å sjå på pc’en lenge nok til å få skrive eit blogginnlegg ein gong. Fekk prøve meg inni ein slik klaustrofobi-kasse som tok røntgen av hjernen min og alt. Aldri prøvd det før eg, spennande 😉 Vel det er iallefall unskyldningen for andre veka. Og dei to siste, vart tilbrakt på Gran Canaria. Så mars berre flaug vekk som ein vind.
Påsken er, utan tvil, over, så det vert ikkje påskesangar på bloggen dette året. Men det hadde nok vorte nokre kylling sangar og eit par påskesalmar. Eg er ikkje spesielt religiøs, men eg er glad i å synge påskesalmar, eller salmar generelt. Dei er så gode å synge, du kan trøkke i, og det høyres fint ut. Eg trakka mine første skuleår på ein grenda skule frammi Dalen, der me alltid sang salmar i starten og slutten av dagen. Og dei tre neste åra, 4.-6. klasse, fekk eg òg ein sangglad, for ikkje å seie salmeglad lærar. Salmar er ein del av oppveksten min, rett og slett. Eg gjekk jo i tillegg på søndagsskule frå eg var halvtanna år til eg var ca konfirmant eller nokon slikt, samt gjekk i det kristelege barnekoret me hadde frammi Dalen, Miniklang. 
Når det gjeld vårsangar då, så er det framleis tid. Me reiser ofte til sydlegar strok rundt påske, og kjem alltid heim til omtrent snøfri plen og vårstemning. Men i år då, så hadde dei fantastisk påskevær her heime òg, sol og skyfri himmel. Det einaste som skilte Gran Canaria og Indre Sogn var temperaturen, som låg 40-50 grader høgare på Gran Canaria. Med andre ord hadde dei ein flott og sol rik påske, men den låge temperaturen gjorde at det ikkje akkurat smelta noko særleg med snø. Tunet og plenen er snø og isdekt framleis. I går hadde eg på meg broddar (!!!! Har lært ja!!!) når eg henta posten.

Så vårsangar kjem nok godt med sjølv om me skriv april. Eg skriv opp første verset av månadssange vår for april. Ein sang som eg tvinga gjennom i august. Lat oss seie det slik, me har fire avdelingar i barnehagen vår, og assistentane og fagarbeidarane fekk i oppgåve frå styraren å velge månadssangar frå forfattaren «vår», Thorbjørn Egner. Berre at dei fekk to ark med forslag, eit frå styraren og eit frå underteikna… Jepp, det var iallefall ei enkel oppgåve for dei, dei måtte berre samanfatte dei to listene frå dei to ganske bestemte damene. Eg la iallefall ned veto; i april SKAL og MÅ månadssangen vere «Vårvise». Og ingen torde å motseie meg, så slik blei det.
Eg skriv den slik eg lærte den dei første åra eg jobba i barnehage, eg jobba med ein sangglad assistent, Evy Ann, som lærte meg mange flotte sangar.
Vårvise
Eg gjekk meg ut i skogen
ein vårdag i april.
Og på ein liten stubbe,
tok eg meg ein liten kvil.
Eg sat der musestille,
og høyrde våren spille.
Det klukka mellom stein og strå,
og tusen bekkar små,
og lerka sang så glad og fri,
høgt oppe i det blå.
Tilbake til den først sangen, den om glattisen. Det er ein oppvarmingssang som eg lærte på Kan-ikkje-syngje-koret. Det er lurt å varme opp stemma! Flott sang! Som alle ungar likar!
Og, dette vart jo berre beklaginga.
TAKK var fordi sjølv med få oppdateringar og lite spennande aktivitet på bloggen denne månaden, er den like mykje besøkt som vanleg! Tusen takk for at de leser om sangskattane mine sjølv om eg hadde ein dårleg månad! De er dei beste!!
Kom gjerne med forlag på dine vårsangar, og sangar om blomster og dyr, som egentleg står på planen for april.
<3 
-Gudrun-