Månedlige arkiver: mai 2013

Dramatisering

Bjørnen og Reven som handdokker
Bamse Brakar og Mikkel Rev

Tenkte eg skulle samle mine beste tips til ei vellukka dramatisering.

1. Det enkle er ofte det beste. Utkledninga kan gjerne vere så enkel som mogeleg, berre ein hatt, eller eit teppe over ryggen, nokre enkle øyrer i papp, ein paraply (viss du ikkje er overtruisk som meg, og ikkje tek ein oppslått paraply over hovudet inne ;)) Det treng ikkje vere store greiene, faktisk bør det ikkje vere store greiene. Ungane skal ha muligheit til å kjenne deg att bak kostymet.

2. Det er veldig kjekt å vere to om det. Det vert morsomare for deg, og morsomare for ungane. (Og for dei vaksne som ser på, sjølv om det ikkje er dei du skal underhalde)

3. Bruk store bevegelsar, bruk heile deg, slå deg laus.

4. Rekvesitane kan òg vere enkle, berre for å gi ungane ein peikepinn; t.d. plastdyr, fisk i papp. Du er det viktigaste, det andre er berre med for å understøtte deg.

5. Blikket ditt er eit viktig verktøy, få augekontakt med alle ungane. (Eg er litt beskjeden, så eg unngår som oftast å ha augekontakt med dei vaksne, eg leikar egentleg at dei ikkje er der. Ja, det er sant!! Eg ER faktisk det!!)

6. Stemma di ER heile førestillinga; du kan ikkje dramatisere med ei monotom stemme, du må bruke stemma for å få fram den rette stemninga; i Storetroll og Vesletroll brummar Storetroll med djup, grov stemme, mens det livredde Vesletrollet piper med kjempe lys stemme. Viss du kviskrar høgt, har du ein hemmelegheit med ungane, dei er heilt med!

7. Få gjerne ungane med på ein eller annan måte. T.d. kan dei uuuule saman med reven i Hakkebakkeskogen, skoggele som nabotrolla i Storetroll og Vesletroll, bære mjølk osv. osv.

8. Dess yngre ungane er, dess enklare må du gjere det. Har du små ungar, må du ikkje bruke mykje kostyme.

9. Engasjement!! Du må vere engasjert! Du må leve det! Og du må gløyme dei andre vaksne, slapp av, dei tykkjer det er moro å sjå på deg dei òg.

10. Og eit avsluttingstips, som eg har plukka opp frå Snakkepakken, møt aldri tomhendt til ei samling. Eg drøymer om å lage ei spennande kassa ala Snakkepakken, men med fokus på samlingsstunda og kreativitet. Er godt i gang i mitt eige arbeid, med alle dei flotte boksane mine, men det er noko eg ønskjer å dele med andre òg. Samlingsstunda er den morosamaste tida i barnehagen!

Har du dramatiseringstips? Noko eg har gløymt? Del-del-del! Saman vert me sterke!

-Gudrun-

sjiraffen_laffen_samlingsboksen

Dyr, dramaforløp, troll og slikt ;)

Eg har skrive om dyr før, om sauer, edderkoppar, røysekattar m.m. Blant mine 2-3 åringar på jobb, er det «Ford Escort»-sangen som er hit’en for tida, men me har ikkje gløymt «Jeg heter Mikkel Rev» heller 😉

Krokodillesangen er ein annan hit blant 2-3 åringane no for tida, hugsar ikkje om eg har delt den før, men her er den igjen. Dette er ein bevegelsessang, og dei fleste veit vel kor glad eg er i slike 😉

Krokodillesangen
Nyss så møtte eg ein krokodill’
som køyrde rundt i ein bil.
Han var so tjukk og fe’t,
han blåste i trompe’t.
Men bilen var for trang,
og halen var for lang,
so den fekk ligge på eit lite laste plan.
Denne sangen trudde eg ikkje var ein kjent barnesang, eg har berre høyrt han i ein barnehage (bortsett frå dei eg har spreidd han til, sjølvsagt), men ein vikar eg har med meg no, hugsa songen frå då han sjølv gjekk i barnehagen!
Forrige veke hadde me besøk av 2.klasse studentar frå barnehagelærarstudiet, desse hadde ein ganske genialt dramaførløp med oss, og la meg no forklare kvifor dette var så genialt.
Jau, dette var jo små ungar, og studentane var fremmande vaksne, men dei hadde valgt ut ein sang, ukjent for ungane, men ein klassikar for oss vaksne (Hompetitten) Det første geniale trekket; me andre, kjende vaksne kunne hjelpe dei å dra i gang.
Genialt trekk nr. 2; dei hadde laga bevegelsar til sangen; supert! Og genialt trekk nr 3; dei brukte kun denne sangen, og sang den oppatt og oppatt.
Dei dramatiserte sangen, og brukte få og enkle kostymer, slik at dei ikkje vart totalt forandra, men fortsatt var gjennkjennbare, likevel var dei inni andre rollar.
Dessutan trekte dei ungane inn i samlinga, ved å gi dei oppgåver. Ein ting som er viktig å hugse på i den forbindelse, er at alle må få prøve, også dei som brukar litt tid til å tø opp. Sjølvsagt ikkje viss dei ikkje vil, men pass på at dei tøffaste ikkje overkøyrer dei litt meir forsiktige.
Eg har ofte brukt drama saman med ein annan vaksen og 2-4 avdelingar frå 1-6 år, bl.a. har eg dramatisert favoritt eventyret mitt Storetroll og vesletroll Det er vel antakeleg det artigaste eventyret eg veit om! Då har me passa på at kostymene er enkle og «gjennomsiktlege», og vist ungane at det berre er oss. Eventyr om troll kan jo vere skummelt, iallefall viss kostymene er skumle. Ein hatt på hovudet, eller ei pute på magen er greit nok. Til geit brukte me berre ei leikegeit, den største me hadde, men likevel er den liiiiten (slik plastdyr) Men ungane skjønnar tegninga, og ei plastgeit funker som fjell. Ein stol vert til ei fjellhylle og alle er i ein magisk verden. (Til alle som jobber med meg; berre vent til reprise på Storetroll og vesletroll frå meg og Anne Kristin til hausten!! Det vert gøy!)
Merkeleg dette her, dette skulle vere ein post om dyresangar, men det vart visst ikkje det lell. Men fleire av favorittdyresangane mine finst allerede på bloggen, det er berre å søke.
Har du eit favoritteventyr, eller eit tips til dramatisering du vil dele? Har du kanskje ein favorittdyresang? Del med oss andre då vel!! 
-Gudrun-