#læringsinnlegg for barnehagefolk.
No i Korona-jobbinga har eg laga ein del filmar, eller rettare sagt tre. Ei vanleg digital samlingsstund, ei bursdagssamlingsstund og ei bok-lesing, som ikkje er publisert endå.
Når eg lagar filmar til vanleg, prøver eg å gjere dei så korte som mogeleg, for at folk skal gidde å sjå dei. Dette gjeld ikkje minst når eg skal sjå på andre sine filmar, viss filmane vert for lange, så gidd eg ikkje bruke tid på det.
Men no når eg filmar til ungane, så filmer eg i eit, og klipper minst mogeleg. I vanlege filmar klipper eg vekk all dautid. Men ikkje i samlingsstund-filmar. For i samlingsstunda er tid eit viktig aspekt. Eg gir ungane tid til å respondere, me brukar tida saman, og samlingene vert gjerne lange. Slik som mine digitale samlingsstunder vart. 13 minuttar og 18 minuttar, vanlegvis held eg meg under 10 i filmane mine, fordi folk gidd ikkje sjå på lange filmar, alt skal gå fort.
Men ungane treng tid! Dei treng tid til å tenkje, dei treng tid til å svare og respondere. Ikkje stress samlingene dine, gi ungane tid til å vere med.
Sjå på klippa under, tida eg brukar på å introdusere ein sang eller eit eventyr.
Kor mykje meir moro er det ikkje for deg og ungane å gjere det på denne måten, i staden for å seie; «No skal me synge Gå ein tur i jungelen – 1-2-3!»?
Tenkjer du over dette i samlingsstundene dine? Eller stressar du deg gjennom? Hugs;
Du har tid!
De skal ikkje rekke noko som helst, gi ungane tida tilbake! <3
Samlingsboksen på Facebook
og på Instagram.
Klem,
Gudrun