Det finst to typar navnesangar i barnehagen (og elles). Det er navnesangar der kvar unge får kvar sitt vers, og songar der me syng mange ungar i samme verset. I oppstartsfasen i barnehagen brukar eg mest dei der kvar unge får sitt vers. Dette er ein periode der ungane har behov for bekreftelse. Me kan dele «Kvar sitt vers»-sangane i to òg, med og utan «svar». I august og september brukar eg helst dei utan svar som desse:

Hei på deg
Hei på deg, Gudrun,
hei på deg, Gudrun.
Håpar du har det bra.
Håpar at du trivest på denne fine dag.

Blomster små
Blomster små, gule, blå,
titter opp av marka nå.
Vinkar til Gudrun-lill,
for ho er så snill.

No spelar me
No spelar me på ei tromme,
og når me spelar så syng me høgt
HEI HÅ.
Goddag, goddag, korleis har du det i dag?
Håpar du har det bra.

Så sender me tromma til Gudrun,
og når du spelar så syng me høgt
HEI HÅ!
Goddag, goddag, korleis har du det i dag?
Håpar du har det bra.

Når ungane er vortne litt meir trygge, er det fint å ta navnesangar der dei må gi eit svar, som desse:

Alle killebukkane
Alle killebukkane på haugane sprang,
spurde om Gudrun var heime.
Mamma til ho Gudrun svara…. JA/NEI
Og alle killebukkane dei vart så glad,
dei klakka seg på låre og sa hahaha

Og alle killebukkane dei vart så lei,
dei sprang inn i skogen og gjemte seg.

Ke’ heite du?
Ke’ heite du?
Eg heite Gudrun.
Ke’ seie du?
Å-å-å-å, du heite Gudrun.

Det finst eit vel av navnesangar, skriv i kommentarfeltet viss du har ein favoritt. Det kjem fleire, eg har ikkje skrive opp dei der me syng fleire ungar i samme vers.

-Gudrun-