Her er eit knippe med språkråd for barn med språkvanskar, eller små barn som skal lære seg språk. Her er litt blanding av barnehage- og foreldreråd, ta til deg det som passar 🙂

• Enkle sangar, med få ord, og hugs; syng LANGSOMT.
  Døme på Bæ, bæ-melodien; Bil-bil-bil-bil-bil, bil-bil-bil-bil-bil osv. Bytt gjerne ut bil med eit anna ord, anten som er interessant eller som er noko de vil øve på.
• Snakk langsomt med enkle ord og korte setningar.
• Les langsomt, bruk ei enkel bok med enkel tekst. Samtale om boka undervegs, ikkje ved å stille spørsmål. Barnet lærer meir av å «ta» ordet i munnen sin og seie det. Tips til barn som ikkje likar bøker; bruk ein pose eller ei øskje fyllt med ting som de kan snakke eller synge om.
• Mindre grupper, rolegar omgivelsar. Dele gruppa opp.
• Lære ungane å vente på kvarandre. Alle må få seie det dei vil, lære barna at «Du skal ikkje avbryte meg når eg snakkar». La alle snakke ferdig utan å verte avbrotne, og lær dei å vente på snakketur.
• Sjå på kvarandre når de snakkar saman.
• Ikkje snakk for barnet ditt.
• La språk følgje handling; «no tek me sokken på foten din, så tek me skoen på, og på med borrelåsen.»
• Ver ein god lyttar.
• Utnytt mimikk, tonefall og kroppsspråk.
• Bruk korte, eintydige setningar. Del opp beskjedar i fleire ledd.
• Bruk av modellsetningar når de spelar spel, det tydeleggjer og skapar oversikt over reglar og turtaking.  «Eg fekk…No er det din tur til å trekke. No er det min tur…»
• Og hugs, sjølv om eg veit det er vanskeleg, ikkje baser kommunikasjonen på spørsmål. Vaksne har ein tendens til å stille mange spørsmål som barnet ikkje maktar å forhalde seg til. Men KVA er enklare enn KVIFOR.
• Gje alternativ dersom barnet har problem med å hugse ord, «Vil du ha eple eller banan?»