Neidå, eg har ikkje sett feil på datoane. For meg er alltid 17. mai den dagen som kjem etter 16. mai.
16. mai er min dag – og i år er det min store dag! Eg går over i eit nytt tiår, til 40 åra. Som 20 åring var eg ny i livet, hadde brukt opp ein femte del, følte eg. 25 var heller ikkje så verst, ein fjerdedel, ganske grei fjerdedel. Hadde utdanna meg til førskulelærar, hadde bygd hus, var sambuar. Livet var der det skulle liksom.
Jaudå, som 30 åring, gift på fjerde året, to barn, den yngste var baby. No slo det meg skikkeleg. Å herrebåddn, eg var ferdig med ein tredjedel! Hadde ein treåring, med dei utfordringane det gir, og ein baby som skulle ha mat annakvar time døgnet rundt. Eg var nok mest i koma. Men overgangen frå 20 åra til 30 åra var litt tøff.
Men i dag då, då går eg over i 40 åra, halvparten av livet er over. (Eg veit eg rekna 100 år på 20 og 25, 90 år på 30, og 80 no, men du skjønnar kva eg meiner.)
Kva tenkjer eg no då? Eg har store ungar, ein tenåring, ein ti åring og ein fem åring. Eg jobbar som pedagogisk leiar, og det er 18 år sidan eg var ferdig utdanna førskulelærar. No byrjar det å surre tankar, er dette alt? Eg byrjar å tenkje at dersom eg vil gjere noko, så kan eg like godt gjere det no, tida ventar ikkje på meg.
Kva gjer eg då? Jau, eg bloggar, om det eg føler eg har ein del å tilføre andre på, dvs. korleis ha artige samlingsstunder. 40 års krisa slo meg egentleg i starten på 30 åra, då eg heseblesande prøvde å halde følgje med 60 åringane som eg jobba med. Så eg byrja å trimme. (Hey, eg har til og med musklar i leggene!) Ikkje det at eg overdriver treninga altså, men eg er i mykje bedre form enn eg var i 20 åra.
Ungane er store vortne, så store at eg og gubben, som eg har vore saman med over halve livet, fann ut på familieferien (don’t know why dei tankane dukka opp akkurat der, på ferie med ungane… go figure…), at me burde hatt oss ein sydentur åleine, berre me to. Så no må me berre få barnevakt til tre galne ungar, samt ferie til å reise i… Jaudå, men neidå…
Vel, denne flotte dama fyller altså 40 år i dag, gratulasjonar er virkeleg på sin plass! På førehand takk.
Klem, Gudrun <3