Går du på glattis

 og faller min venn,

le med dei andre

og røys deg igjen.

Eg skulle på jobb, hadde tidleg-tidlegvakt, og skulle opne to avdelingar. Det hadde komme 5-10 cm med nysnø, sikkert pudder som skikøyrarane likar så godt, og under var det klink is, og umogeleg å sjå kvar det var trygt å gå. Ned til barnehagen er det ein bratt bakke, og det gjekk som det absolutt ikkje burde gå, og som eg absolutt ikkje hadde tid til; eg datt, og virkeleg klakka bakhovudet hardt ned i isen. Vel det var den veka, eg klarte ikkje å sjå på pc’en lenge nok til å få skrive eit blogginnlegg ein gong. Fekk prøve meg inni ein slik klaustrofobi-kasse som tok røntgen av hjernen min og alt. Aldri prøvd det før eg, spennande 😉 Vel det er iallefall unskyldningen for andre veka. Og dei to siste, vart tilbrakt på Gran Canaria. Så mars berre flaug vekk som ein vind.

Påsken er, utan tvil, over, så det vert ikkje påskesangar på bloggen dette året. Men det hadde nok vorte nokre kylling sangar og eit par påskesalmar. Eg er ikkje spesielt religiøs, men eg er glad i å synge påskesalmar, eller salmar generelt. Dei er så gode å synge, du kan trøkke i, og det høyres fint ut. Eg trakka mine første skuleår på ein grenda skule frammi Dalen, der me alltid sang salmar i starten og slutten av dagen. Og dei tre neste åra, 4.-6. klasse, fekk eg òg ein sangglad, for ikkje å seie salmeglad lærar. Salmar er ein del av oppveksten min, rett og slett. Eg gjekk jo i tillegg på søndagsskule frå eg var halvtanna år til eg var ca konfirmant eller nokon slikt, samt gjekk i det kristelege barnekoret me hadde frammi Dalen, Miniklang. 

Når det gjeld vårsangar då, så er det framleis tid. Me reiser ofte til sydlegar strok rundt påske, og kjem alltid heim til omtrent snøfri plen og vårstemning. Men i år då, så hadde dei fantastisk påskevær her heime òg, sol og skyfri himmel. Det einaste som skilte Gran Canaria og Indre Sogn var temperaturen, som låg 40-50 grader høgare på Gran Canaria. Med andre ord hadde dei ein flott og sol rik påske, men den låge temperaturen gjorde at det ikkje akkurat smelta noko særleg med snø. Tunet og plenen er snø og isdekt framleis. I går hadde eg på meg broddar (!!!! Har lært ja!!!) når eg henta posten.

Så vårsangar kjem nok godt med sjølv om me skriv april. Eg skriv opp første verset av månadssange vår for april. Ein sang som eg tvinga gjennom i august. Lat oss seie det slik, me har fire avdelingar i barnehagen vår, og assistentane og fagarbeidarane fekk i oppgåve frå styraren å velge månadssangar frå forfattaren «vår», Thorbjørn Egner. Berre at dei fekk to ark med forslag, eit frå styraren og eit frå underteikna… Jepp, det var iallefall ei enkel oppgåve for dei, dei måtte berre samanfatte dei to listene frå dei to ganske bestemte damene. Eg la iallefall ned veto; i april SKAL og MÅ månadssangen vere «Vårvise». Og ingen torde å motseie meg, så slik blei det.

Eg skriv den slik eg lærte den dei første åra eg jobba i barnehage, eg jobba med ein sangglad assistent, Evy Ann, som lærte meg mange flotte sangar.

Vårvise

Eg gjekk meg ut i skogen

ein vårdag i april.

Og på ein liten stubbe,

tok eg meg ein liten kvil.

Eg sat der musestille,

og høyrde våren spille.

Det klukka mellom stein og strå,

og tusen bekkar små,

og lerka sang så glad og fri,

høgt oppe i det blå.

Tilbake til den først sangen, den om glattisen. Det er ein oppvarmingssang som eg lærte på Kan-ikkje-syngje-koret. Det er lurt å varme opp stemma! Flott sang! Som alle ungar likar!

Og, dette vart jo berre beklaginga.

TAKK var fordi sjølv med få oppdateringar og lite spennande aktivitet på bloggen denne månaden, er den like mykje besøkt som vanleg! Tusen takk for at de leser om sangskattane mine sjølv om eg hadde ein dårleg månad! De er dei beste!!

Kom gjerne med forlag på dine vårsangar, og sangar om blomster og dyr, som egentleg står på planen for april.

<3 

-Gudrun-