ein vårdag i april. Og på ein liten stubbe tok eg meg ein liten kvil.
Strofa er henta frå min favoritt Thorbjørn Egner sang. Akkurat denne sangen gav meg ein vekkjar i dag.
Ungar elskar song!
Tenk at eg – som syng heile tida, også trengte ei påminning på akkurat dette.
Den nye kvardagen
Me starta jo på måndag med den nye kvardagen – tida der me skal ha minst mulig med kvar andre å gjere. Me har ute-barnehage, med tre åringane (og dei to eldre gruppene), dvs at me er ute heile tida. Me går òg tur! Uteområdet vårt er eit stort edderkoppnett av sperreband, og ikkje særleg spennande å tilbringe ein heil dag på.
I dag gjekk me tur oppover byggjefeltet, forøvrig eit smart val, sidan det betydde nedoverbakke på heimvegen. På veg nedatt, sette me oss ned for å vente på bakre tropp, der me sette oss, var det nokre stubbar. Og eg vart inspirert til Vårvise av Thorbjørn Egner.
Jeg gikk meg ut i skogen en vår dag i april, og på en liten stubbe tok jeg meg en liten hvil.
Og ungane fekk stjerner i augene. Og neste gong me skulle kvile, sette me oss ved nokre steinar. Då sa dei; kan du synge om steinar no? Nett slik som dei gjorde i fjor, når dei var to år, og kom bort med gule bilar og ville at eg skulle «synge den», eller griser for at eg skulle «synge den». No har me vore frå kvarandre i mange veker, einaste samlinga eg har hatt på lenge, er dei digitale samlingsstundene eg la ut på bloggen, sjå her og her. Eg får liksom ikkje plass til ein samlingsboks oppi kohort-tursekken min. Men sang er viktig for ungane uansett! Dei elskar at me syng, dei tykte det var fint å høyre at eg sang ein song dei ikkje har høyrt før!
I morgo trur eg at me tek ei kohort-samlingsstund med min og samarbeidskohorten. Den vert utan så mange konkretar, men eg trur det går fint alikevell.
Du finn samlingsboksen på Facebook og instagram.
Klem,
Gudrun