Moro med 20 to-tre åringar

Eg er tilbake med mine kjære to åringar, dei siste 6 åra har eg jobba eit år med eitt åringar og eit år med tre åringar, mens eg har starta på det 5. året med to åringen. Ein finurleg og artig alder.

På tysdag hadde me besøk av ein annan avdeling, ei avdeling med to og tre åringar. 20-25 to-tre åringar var mykje liv og hoi, skal eg seie deg, heilt til me hadde samling.

Eg hadde ikkje planlagt samling, men eg elskar samlingsstund, elskar stjernene i augene, elskar å underhalde desse små, artige menneska. Og me trengde eit sceneskifte. Så samling vart det.

Boksen.

Eg har alltid med meg boksen. Eg kan aldri gå til samling utan samlingsboksen.

Eg hadde med meg ein hjelpesmann, ein liten herremann på to år, som talde til tre kvar gong eg ba han om det. Eg veddar mykje på at eg ikkje hadde fått med meg så mange vaksne til å telje til tre framfor 25 likesinna. Det er artig med dagens unge, dei er vant til å stå framfor andre heilt frå dei er to år som min venn, mens dei snakkar. Kven hugsar vel ikkje med gru særoppgåva? Kvidde seg i fleire veker, for ikkje å snakke om år, heilt frå ein fekk høyre om denne skremmande opplevinga som skulle komme i 9. klasse. Dagens unge har føredrag i hytt og pine, ikkje stressar dei nevneverdig over det heller.

Denne unge mannen har gått i barnehagen vår i snart tre veker og har hatt sin debut framfor alle dei andre.

Tilbake til boksen. Å ha med seg noko inn i samling, er alfa omega. Det er ikkje alltid så mykje som skal til før det vert meir spennande.

Innhaldet

Eg har sjølvsagt mykje kjekt oppi boksen min, konkretar som kan knytast til ein sang, eller vere skodespelarar i eit eventyr, eller brukast til Kims leik osv.

Sjølvsagt er handdokkene frå nettbutikken med. Mikkel Rev fekk komme opp, og me sang «Mikkel Rev» for full hals, før me gjekk over til Hakkebakkeskogen og «Mikkels vise». Og Hakkebakkeskogen hadde to-tre åringane treft på tidlegare, så me fekk repitert opningsscena, og sang «So ro lillemann» før Mikkel måtte oppatt i boksen.

Bamse Brakar dukkar òg ofte opp frå boksen, og då kjem som oftast Bjørnen sover som sangforslag. Me har òg brukt Bamse som konkret i Hakkebakkeskogen, som Bamsefar og Brumlemann. Denne gongen dukka ikkje bjørnen opp av boksen, men me kjem nok til å prøve oss på dette opplegget om sosial kompetanse med Mikkel og Bamse litt seinare i år.

Bamse Brakar og Mikkel Rev i barnehagen.

Sjiraffen Laffen er òg ein fyr som «alltid» dukkar opp av boksen, fordi ungane elskar den sangen. Sjiraffen Laffen, som eg lærte på Høgskulen i Sogn og Fjordane då eg gjekk i 1. klasse på førskulelærarutdanninga i 1994-95, er ein av mine signatursangar. Det er sangen som ei av dei første barnehage-jentene mine nemner; «Eg hugsar Sjiraffen Laffen», sjølv om ho no er over 20 år og utdanna barnehagelærar sjølv.

Elles har eg handdokke av sau og krokodille (kjøpt i anna butikk), edderkoppar i lange baner. Me held oss mest til «Pitte vesle edderkopp» og «Store petter edderkopp» endå, men den sinte og den morosame dukkar nok snart opp dei òg, berre me vert trygge nok.

Mitt tips til deg er å bruke sangar som du likar, bruke masse bevegelsar, bruke blikket, bruke mimikk, og SMILE!

 

Kos deg – nyt samlingsstunda <3 Ha da moro!

 

Klem

  • Gudrun

Korleis det heile starta.

I dag vil eg fortelje deg om korleis, eller kanskje heller kvifor, bloggen vart starta sommaren 2012. Kva som gjorde at eg fann ut at det var samlingsstund eg ville dele med verda.

Eg høyrer ofte om Livsoppgåve, eller gåva mi til verda. At alle liksom har sin plass å fylle, si oppgåve å oppnå her i livet. Eg veit, dette høyrest litt, eller veldig, alternativt ut, og det er det vel òg. Men like fullt; her er historia om då eg fekk ei openberring.

Hand- og fingerdokker. Rev, Bjørn, Sjiraff, Larven Aldrimett, griser og ulven
Handdokke av Rev, Bjørn, Sjiraff, Larve. Fingerdokker; tre små griser og ulven.
Samlingsstund

Eg hugsar den dagen eg bestemte meg for at dette kan eg, her er mi røyst verdifull. Eg var vikar i ein barnehage. Eg hadde nettopp hatt permisjon med minsteguten, og hadde litt ulønna permisjon (Ja, eller 15-16 månadar faktisk), og sa ja til å hjelpe til som vikar i ein barnehage. Det var oppbrot på avdelinga, me venta truleg på frukt. Men ungane virra i alle fall litt rundt. Eg samla dei, og hadde ei spontan samlingsstund, og alle ungane var med. Det var ein skikkeleg «god følelse», for å bruke Erik Bertrand Larssen sitt uttrykk. Eg tenkte; dette er moro, her er mi stemme til verda, her har eg mykje å bidra med. Her kan eg hjelpe mange barnehagearbeidarar. Det gjekk nesten eit lys opp for meg. Dette vil eg gjere meir av, dette vil eg hjelpe andre til å oppleve.

For det er moro å få fullt fokus, få tilbakemeldingar, latter, stjerner i augene, få forslag, sjå smila når du skal ha samlingsstund. Det gir energi, det gir glede, du gløymer alt det travle, og de er saman – her og no.

Sjiraff i korg
Samlingsboks

Eg hugsar ikkje om eg hadde med meg ein boks denne sjelsettande samlingsstunda, men eg hugsar at ungane kosa seg, og at eg samla heile avdelinga som einaste vaksne. Og det var veldig fint, og kjempe moro. Og eg tenkte; Dette må eg gjere meir av!

Så kom eg borti diverse nettkurs, korleis bruke det du kan og det du er god på for å lære det vekk til andre. Og der blinka blogg seg ut, og på ei lita kveldsstund så vart ein blogspot-blogg ved navn Gudrun sine sangsskattar fødd. Etter eit par år på blogspot, kjøpte eg domenet, og begynte å blogge på samlingsboksen. Navnet kom av seg sjølv, eg er «avhengig» av å ha med meg ein boks i samlingsstunda, fyllt av konkretar og idear til ei spennande samlingsstund.

Handdokke sjiraff
Gudrun og Sjiraffen Laffen

Håpar du likar bloggen min. Del gjerne vidare, og kom med forslag til kva eg kan skrive om.

Klem,

Gudrun <3

Den viktige starten

I dette innlegget vil eg ta føre meg den viktige starten. Ein viktig del av samlingsstunda, starten legg grunnlaget, er grunnmuren for at samlinga skal verte god.

Det er ikkje alle som gledar seg til å ha samlingsstund i barnehagen. Nokon vert stressa av det, gruer seg kanskje til det vert sin tur. Kanskje finn du ikkje på noko spennande, kanskje får du ikkje med deg ungane, kanskje gruer du deg for at dei andre vaksne skal sjå på deg. Du føler deg ikkje flink nok, ikkje god nok.

Korleis kan du får det til?

Når eg evaluerer kva som gjer samlingsstunda bra, så er det alltid eit ord som blinkar seg ut;

MERKSEMD

Eg ventar ikkje på at det skal verte stille. Eg ventar ikkje på at etternølarane skal finne seg ein plass. Eg ventar ikkje på at alle skal sjå på meg.

Eg berre startar.

Ei klar opning er viktig. Det gir trygge rammer, er forutsigbart og klart, ungane veit kva som skal skje, rammer gjer det tryggare og meir oversiktleg for dei. Som eg skreiv i starten av innlegget, så er dette grunnmuren for ei god samling, du har fokuset og slepp å hente inn att merksemda.

Oppstartssong

Dei fleste barnehagar, eller barnehagearbeidarar, har ein oppstartssong som markerer starten av samlinga. Det kan vere «God morgon alle saman», «God morgon, god morgon», «Her i barnehagen» eller ein annan song.

Eg har barnehage-pause dette halvåret, men i haust brukte eg denne mest;

Hei alle saman!

Hei alle saman, vil de vera med å syngja?
Ja, det vil me gjerne.
Kanskje me får heile barnehagen til å gynga?

Ha ha ha ha
He he he he
e-i-o, e-i-o.
Å sjubbedubbe dubbe dua
Ha ha ha ha
He he he he
Hi hi hi hi
E-i-o, e-i-o

På småbarns avdelinga pleier eg å bruke ein fast opningssong for å markere starten på samlinga kvar gong heile året, akkurat som at eg brukar ein fast song for å markere måltidet kvar dag. På storavdeling pleier eg ha det litt meir flesibelt, då kan me bytte litt på.

Korleis tenkjer du om starten av samlingsstunda? Har du tenkt over kor viktig del av samlinga det er? Skriv gjerne ein kommentar <3

Klem, Gudrun

Barnesongar på nynorsk.

Eg både les, og tildels syng, på nynorsk, eller når eg les høgt, er det som regel på sognamål. Her er nokre dømer på songar eg har omsett.

Ballongen

Opprinneleg ein dansk song, som begynner slik «når jeg puster en ballon op og sender den afsted», men eg lærte den på bokmål, og har vidare oversett han til nynorsk. Gjorde litt om på teksten for at rimet skulle verte bedre.

Når eg bles opp ein ballong,
og sender han i veg,
er det også meininga,
at du skal ver’ med meg.
Og så set me to oss ned
ein plass me kan ver’ i fred.
Og ballongen svevar fint og flott i veg.

 

Apekatten Bongo Bongo

Denne lærte eg av ein student, og ungane elskar denne songen!

Apekatten Bongo Bongo,
veit du kva (her syng me ke’ på sognamål) han kan?
Han kan klatra, Bongo Bongo,
heilt til topps han kan.

Apekatten Bongo Bongo
sitter i eit tre .
Når han rista, Bongo Bongo,
detter nøtter ned.

Denne har med bevegelsar, noko av det som gjer det til ein artig song. (Takk Lena for at du lærte meg denne!)

Kom og leik

Dette er òg ein song eg lærte på lærarskulen, me hadde, som tidlegare omtalt, ein super-duper musikklærar.

Kom og leik med meg,
eg leikar so godt med deg.
Du kan gå i min hage,
og klø på min mage,
viss du vil leika med meg.

Og så byter du berre ut leik med andre ord, som syng, hopp, vink osv.

Navnesang

Lært av Kirsti (musikklæraren) på lærarskulen. Spørsmål – svar sang, lært på bokmål (Bærum-dialekt) oversett til nynorsk.

Kva heiter du?
Eg heiter Gudrun.
Kva seier du?
Gudrun.
Åååå – du heiter Gudrun.

Det er så lite som skal til for å få inn meir nynorsk, ein treng berre byte ut eit og anna ord, liksom.

Korleis er det hjå deg i din barnehage? Les og syng de på bokmål eller nynorsk?

Klem, Gudrun.

Hand- og fingerdokker. Rev, Bjørn, Sjiraff, Larven Aldrimett, griser og ulven
Handdokke av Rev, Bjørn, Sjiraff, Larve. Fingerdokker; tre små griser og ulven.

Bamse Brakar og Mikkel Rev i barnehagen.

Rollespel og dramatisering er ein fin måte å vise ungane ting som skjer i barnehagen kvar dag. Som eg skreiv om i forrige innlegg, har me vaksne i barnehagen brukt rollespel til å vise ungane korleis ein kan oppleve det dersom ein ikkje får vere med i leiken, og korleis det er å vere ny i barnehagen, og forskjellege måtar «gamle» barn kan ta i mot nye.

Vi Vil Vere Venner

Sosial kompetanse – å hjelpe.

I videoen i starten her, viser eg korleis me bruker handdokker til å spele forskjellege situasjonar for ungane. I denne filmen viser eg ein garderobesituasjon, og korleis me kan hjelpe kvarandre. I etterkant er det fint å påpeike eller ta ungane på fersken i å gjere det me viste i samlinga. Sidan denne handla om å hjelpe, er me observante på hjelpsomme handlingar i etterkant, og kommenterer dette; «Gro, no såg eg at du hjelpte Berit. Akkurat som me snakka om i samlinga i dag. Så fint gjort av deg. No var du ein god venn.»

10 korte snuttar.

Eg har, som eg fortel i filmen, laga 10 korte snuttar med tilhøyrande refleksjonsspørsmål. Det er 10 heilt vanlege situasjonar som barn og vaksne opplever dagleg, og alle handlar om samhandling og sosial kompetanse. Nokre er litt kranglete og nokre er glade, her er heile spekteret.

Fordelen med å bruke handdokker, er jo at du kan spele fleire rollar. Det er dessutan spennande å sjå på.

Me har brukt snuttane òg som inspirasjon til personalsamarbeid, at me omgjer dei til praksisforteljingar, det er berre fantasien som set grenser. Ein kan også lage seg nye historiar, utfrå eiga barnegruppe, og hente inspirasjon frå eiga avdeling.

Me har starta utprøving i full gruppe, dvs 19 barn i alderen 2,5-4 år, men eg ser føre meg at det kan verte gode samtalar i mindre grupper, der alle ungane får komme til orde.

Dess meir sosial kompetanse, livsmestring og god sjølvfølelse me kan gi ungane i barnehagen, dess tryggare barn som veit skilnad på rett og gale, får me. Mobbing kan førebyggjast, me må la ungane få bli kjende med seg sjølve.

Lykke til i oppstarten, alle saman. Del gjerne i kommentarfeltet korleis de jobbar med vennskap og sosial kompetanse no i denne gruppebyggjingsfasen.

Klem,

  • Gudrun <3

 

PS; vil du kjøpe pakken, så kostar den 375,- på intropris, pluss evt porto på 75,- send mail til gudrun(at)samlingsboksen(dott)no

 

Vi Vil Vere Venner

Eg reknar med det er fleire enn oss som jobbar med vennskap og gruppebygging i desse dagar?

Eg har brukt boka Matias er alene (http://mattiaseralene.no/) og Monsterbøkene (http://skald.no/utgjevingar/nei_sa_veslemonster/) mykje no i oppstarten. (Ikkje sponsa.) Veldig fine bøker.

Samling om vennskap

Eg jobbar i ein barnehage full av flinke folk, og på fredag hadde eg med meg to super-pedagogar, Anne Kristin og Hildegunn, på ei vennskapssamling. Her skal du få vår cirka-plan.

Opning

Me starta med «Her i barnehagen». Det er opningssangen eg og Anne Kristin har brukt på fellessamlingar sidan tidleg på 2000-talet. Så den held me på av nostalgiske grunnar. Alle de som gjekk i Sogndal studentbarnehage på Kjørnes i 2001-2002 var med og sang denne.

Det er alltid greit å ha ein opningssang, gjerne fast. Slik at ungane kjem i rett «state». På vanlege samlingar brukar me God morgen, god morgen eller God morgen alle sammen. Eg har òg innført «Hei alle saman, vil de vera med å syngja?» no i den nye barnegruppa mi.

Og som alltid; syng med innlevelse!

Ein ring av gull

På vennskaps-samlinga, med 38 barn og 8-9 vaksne, tok me alle kvarandre i hendene og sa;

«Ein ring av gull, ein riktig stor, med plass til alle hender. Der ingen er størst, der ingen er minst, der ingen er først, der ingen er sist. Me held godt fast, så alle kjenner, at ringen er smidd av gode venner.»

Vennskapssangar

Me sang Anti-jante-sangen før dramatiseringa og Bjarte Leithaug sin «Skal vi vere venner» etter dramatiseringa. Kjempe fine vennskapssangar, saman med «Stopp! Ikkje mobb!» og ein opprinneleg dansk; «Skal vi ikke vere venner.» Viss du har andre vennskapssangar, så del gjerne.

Dramatisering med masse drama!

Så kom hovudsaken; me skulle dramatiserer. Eg stjal ideen frå Matias er alene. Eg spelte Gudrun som gleda seg til oppstart i barnehagen att, når eg skulle leike med bestevennen min, Hildegunn.

Når eg og kosehunden min kom i barnehagen, sat Hildegunn og leika med ei ny jente (Anne Kristin) som eg ikkje kjende. Eg sette meg attmed dei, men dei såg meg ikkje. Eg leikte med dei samme leikene, klossar, og plutseleg reiste dei seg opp og sprang ut, utan at dei spurde om eg ville vere med. Eg vart både lei meg og sint, og kasta klossar rundt meg mens eg gret og skreik. (veldig effektfullt; «Vart du lei deg på ordentleg?»)

Då eg kom heim sa eg til mamma at eg ville slutte i barnehagen, ho sa det var tull, og at eg hadde det moro saman med Hildegunn. Då begynte eg å gråte, og fortalte mamma om korleis dagen hadde vore.

Dagen etter snakka me med ein vaksen i barnehagen, og eg og Hildegunn vart kalla inn til barnesamtale og det enda med at me vart venner alle tre, både eg, Hildegunn og Anne Kristin.

 

Neste veke skal me ha samling med fokus på Anne Kristin som er ny i barnehagen, og kor vanskeleg det er å komme ny i barnehagen.

Det at vaksne dramatiserer for barna er kjempe virkningsfullt! Anbefalast!

Kjende sangar

Så avslutta me med kjende sangar. Me sang Nøtteliten, og sangar om griser; Inne i fjøsen og Tre små griser. Sidan sangane om vennskap var ukjende, var det OK å bruke sangar som ungane kjende på slutten.

Avslutting

Avsluttinga er noko av det viktigaste i samlinga, fordi det er så lett å gløyme det. Det er så lett berre avslutte med; Nei, no har eg ikkje noko meir sååå ehe, eg trur me sluttar no.

Det er så greit å ha ein avsluttning. Slik at barn og vaksne veit at no er det slutt på samlinga. Eg og Anne Kristin brukte Trollmor på fellessamlingane i gamledagar, så det gjorde me denne gongen òg.

Og heilt til slutt tok me kvar andre i hendene igjen og sa; «Vi vil vere venner!» Eit ordtak me hang over samlingskroken vår i Notsete barnehage det første året eg jobba, i 1997. Me fann på det saman, eg og ungane, skreiv det opp og hengde det på veggen. VI VIL VERE VENNER! Det enkle er ofte det beste.

Samlinga var to avdelingar på 19 barn i kvar avdeling, i alderen 2,5 år til 5,5 år. Med andre ord, dei to store avdelingane.

Viss du trur nokon kan ha glede av denne posten om vennskap, del han gjerne vidare. Viss du brukar nokon av mine idear, så fortel meg om det.

Klem

  • Gudrun –

Hemmelegheiten for ei kjekk samlingsstund.

Eg har ein liten hemmelegheit, som «gjer» heile samlinga, ingenting er så moro som denne vesle detaljen. Så enkelt, og så virkningsfullt. Eg lova deg å fortelje deg om det i forrige post – her kjem det!

samlingsboks

Ein boks til!

Hemmelegheiten gøymer seg oppi samlingsboksen min. Oppi boksen, saman med alle konkretane, har eg nemleg endå ein boks.

Og denne boksen har eg det mykje moro med! Eg må ta opp ein video, for å illustrere korleis eg brukar han.

Eg stappar oppi konkretar, og tek fram boksen. Og ser i den 2-3 gonger sjølv. Av og til skvett eg, og ungane sit på nåler, då er det ofte edderkoppar eller slangar oppi der. Av og til skrattler eg, og ungane brister ut i latter, då er det kanskje grisane og ulven, eller ein bil eller noko «ufarleg».

Kunstpausar. Gi ungane tid til å gi respons.

Det er viktig å ta kunstpausar når du bruker denne boksen, la ungane kjenne på forventningen. Og når eg har sett 2-3 gonger sjølv, viser eg det til ungane, og så ler me godt.

Før eg ser oppi boksen, ristar eg alltid på han, igjen er kunstpauser og responstid viktig, gi ungane tid til å reagere og gi tilbakemelding. Ro ned tempoet, gi ungane tid, du skal ikkje rekke noko, de skal berre vere der, her og no.

Kva boks du brukar, har ikkje nokon betydning. Denne raude boksen kom med ei julekule av glas, kula overlevde ikkje juletreet vårt, men boksen fekk nytt liv i samlingsboksen min.

Samling skal vere gøy!

Eg tykkjer at samlingsstunda skal vere moro, eg vil at samlinga skal vere noko som både barn og vaksne gledar seg til. Derfor er det moro å gjere det litt spennande. Samlingsboksen min plukkar eg med meg kvar gong me har ein overgang med venting, og ungane klappar og seier «Samling!!»

Håpar dette inspirerer deg til å få det artigare i samlingsstunda. Me lærer alle meir viss me har det moro! Del gjerne vidare <3

Klem,

Gudrun

Samlingsboksen min – inspirasjon

Eg fekk for ei tid tilbake spørsmål på instagram om eg kunne skrive litt meir om korleis eg brukte samlingsboksen min i samlingsstunder. No, etter at eg er ferdig som konfirmantmamma og har fått landa litt, har eg endeleg teke tak i utfordringa.

Eg har alltid med meg ein boks eller ei korg som eg har konkretar i.

 

Oppi korga fyller eg på med ting, som gir meg og ungane inspirasjon.

Samlingsboksen.no sine hand- og fingerdokker – sjiraffen

Sjølvsagt ligg «gjengen» min oppi boksen. Desse Samlingsboksen.no-handdokkene ligg i nettbutikken. Og dei er valgt ut med omhu. Desse er eg veldig glad i. Å bruke handdokker eller liknande i samlingsstunda, er kjempe moro. Dersom du øver deg litt på dokkeføring og bruker blikket ditt rett, så får dokka fokus og ungane er straks meir med i samlinga. Både du og ungane får det meir moro.

Sjiraffen Laffen kom gjennom nålauga til nettbutikken fordi «Sjiraffen Laffen» er ein av favorittsangane mine. Og fordi sjiraffen er bilde på IVK (ikke volds kommunikasjon/sjiraffspråket) Sjiraffen har ein lang hals som gir godt overblikk og eit stort hjarta som gjer han god. I samlinga pleier han å vere ein god venn. Somme år introduserer eg han på hausten, og han vert ein trygg deltakar i samlingsstundene. Han går på omgang rundt til alle ungane, dei får klappe eller kose med han. Han kan ta opp vanskelege ting, han kan tulle og han kan tøyse med ungane. Og han ønskjer ofte at me skal synge «Sjiraffen Laffen». Her er eit tidlegare innlegg om Sjiraffen Laffen.

Sjiraffen Laffen – gir alltid blaffen

Bjørnen og reven

Mikkel Rev og Bamse Brakar er eit radarpar i boksen. Dei kan sjølvsagt komme opp kvar for seg, t.d. for å synge Bjørnen sover eller Mikkel rev, men dei er òg fine saman. Eg driv og utarbeidar eit opplegg med desse to i hovudrollane, eit opplegg om sosial kompetanse, sjølvfølelse, livsmeistring, vennskap, krangling. Det er 10 små historiar, eller dokketeaterstykker, om daglege, gjenkjennbare situasjonar. Det er fint å bruke handdokker, eller dramatisering med vaksene, for å få løfte opp situasjonar og skape refleksjon hjå ungane.

Grunnen til at desse to kom gjennom nålauga, er alle dei flotte folkeeventyra om desse to fyrane. Dersom ein jobbar med eventyr, er desse super fine for å skape litt liv i samlinga, og for å få med dei ungane som ikkje er så sterke språkleg.

Fingerdokker frå samlingsboksen.no

Fingerdokkene av dei tre små grisane og ulven er òg med i samlingsboksen, og i nettbutikken. Her har eg laga fleire eventyr, med inspirasjon frå det orginale eventyret, men med Samlingsboksen.no-vri. Ting er ikkje alltid som du trur.

Fingerdokkene kjem òg sjølvsagt fram dersom me skal synge Med krøllet hale, Puslegrisen eller Inne i fjøsen/bingen. Eg fortel ikkje alle eventyra om grisane og om bjørnen og reven kvar dag, men eg tykkjer det er moro å ha litt drama i samlingsstundene. Ungane elskar å bli underholdt.

Jungeldyr og rørslesang

Desse tre kjem opp for å synge «Gå ein tur i jungelen», ein rørslesong som alle ungar, inkludert meg, er veldig glade i. Anbefaler å lære deg den! Dersom det er ønskjeleg, kan eg legge den med bevegelsar ut på Facebook-gruppa (https://www.facebook.com/groups/779175422149842/)

Konkretane er samla oppgjennom åra. Krokodillen kjem òg fram viss me skal synge Nyss så møtte jeg en krokodill eller Viss du ser ein krokodille i ditt badekar. Tigeren kan komme opp til «Kamelen Klara» (Endå ein favorittsong som eg anbefalar.)

Navnesang, Ford Escort og frosken

Maracasen brukar eg viss me syng navnesongar, me sender instrumentet rundt og syng ein navnesang med eit vers til kvar unge.

Sjå her for dømer på navnesongar.

August- og septembersangar vol 1.

Frosken kjem og syng MÆ sa ein liten grøn frosk eller Små rompetroll. Det vert så mykje meir spennande dersom me trekker fram ein konkret, i staden for å seie «No skal me synge Små rompetroll.» Og som nemnt over, god visuell støtte til barn med lite språk.

Bilen er jo sjølvsagt «Ford Escort»-songen, ein song som eg har lært på Frelsesarmeen sitt Knøttekor og spreidd rundt om i barnehagane i Sogndal. Kjempe artig song som bringer med seg mykje leik, glede og humor. Men eg er òg alltid open for forslag frå publikum, me tek dei innspela som kjem.

Den mest brukte

Og så edderkoppane mine. Det er nesten ikkje ei samling utan. For dei som har fulgt med på bloggen, har nok komme borti edderkoppar tidlegare.

Vesle Petter Edderkopp

Internasjonale edderkoppar

Rødhette og ulven var eit sett fingerdokker som eg kom over. Dei ligg oppi boksen, og av og til dukkar dei opp av boksen, nesten utan at eg veit om det. Då må eg berre improvisere ei dramatisering av eventyret.

Eg har eit viktig element til i boksen min, som eg skal fortelle deg om i neste post. Det er nesten den viktigaste tingen, i allefall men mest spennande. Stay tuned.

Del gjerne innlegget vidare med barnehagefolk, småskulefolk, sfofolk, foreldrefolk, besteforeldrefolk eller andre som treng inspirasjon på å få det artig saman med ungane.

Klem

Gudrun

Samlingsstunda – Sju tips

Eg har resirkulert ein eldre bloggpost, om mine tips til samlingsstunda og videoblogga han. Håpar du tykkjer det er lærerikt og at du kan plukke med deg noko til din eigen praksis. Viss du kan få det meir moro i samlingsstunda, er målet mitt nådd. Sjå fleire innlegg om samlingsstunda her.

.

  1. Vær GLAD, SMIL, ha eit «VAKE» blikk.
    Eg held på å utdanne meg til kursinstruktør innanfor sjølvfølelse. I kurskonseptet vårt, har me ein modul som heiter følelsar. Du kan ikkje vere nedfor viss du smiler, rett deg opp i ryggen og kos deg

 

  1. Syng HØGT, KLART og SAKTE
    (med KLART meiner eg klar uttale, gjer ingenting om du syng som ei kråke, berre du er engasjert) Eg er egentleg ei utolmodig sjel, men øver meg på å synge sakte, sakte, spesielt no når eg jobbar på småbarnsavdeling. For at språkstimuleringa skal verte god, så pass på å uttale orda tydeleg. Det e

 

  1. Rørslesangar er moro!
    Gjer rørslene STORE og ENERGISKE.
    Rørslene gjer at det vert enklare for ungane å hugse teksten, gjer rørsla pitte litt i forkant, då hugsar ungane teksten lettare.

 

  1. SJÅ ALLE UNGANE INN I AUGENE!
    Hank dei inn med blikket, la kvar og ein føle seg spesiell. HEILT TIDA! Du let blikket gli over ungane og møter blikket deira. Du ser sjølvsagt ikkje lenge på kvar unge, men du ser dei alle.

 

  1. Drama er moro!
    Du treng ikkje vere skodespelar eller ha eit fansy kostyme, ein skeiv hatt på hovudet, og du er eit troll. Og du får ungane med på ein heilt anna måte. Endre litt på stemma di, og du er plutseleg ikkje Gudrun meir, men ei gammal heks, eller ein liten frosk.

 

  1. Kom aldri tomhendt til ei samling.
    Ha med eit eller anna, noko for å få ungane fokusert. Ei lita kiste med spennande ting, nokre sangkort for å illustrere det du vil ha fokus på.

 

  1. Slutt mens leiken er god.
    Har du ikkje lenger fokuset til ungane, så avslutt, eller finn på noko sprøtt for å hente dei innatt.

 

Eit av dei viktigaste råda er faktisk det siste! Har du ikkje ungane med deg lenger, så avslutt. Du er ei servicebedrift, du skal gi ungane service, det er IKKJE dei som skal gjere noko for deg. Har du klart å underhalde dei i berre 5 minutt, slutt likevel! Har du ikkje fått lese alle bøkene du tenkte, slutt likevel!

Og GLØYM dei vaksne som er med deg, det er heller ikkje dei som betaler for å høyre på deg 😉

KOS DEG! Ungane merkar det, veit du! Ver tilstades mentalt. Likte du denne bloggposten? Del han vidare <3

-Gudrun-

Hand- og fingerdokker. Rev, Bjørn, Sjiraff, Larven Aldrimett, griser og ulven
Handdokke av Rev, Bjørn, Sjiraff, Larve. Fingerdokker; tre små griser og ulven.

Hender – vekedagar – fargar.

Dette innlegget posta eg heilt i starten av blogginga mi, men no, når eg har starta med videoblogging, resirkulerer eg det. Songen handlar om hender, fargar og veke dagar.

Eg har laga eit ark for kvart vers, og tegna enkle illustrasjonar som penser ungane inn på kva verset handlar om. Som eg har sagt før, eg er ingen kunstnar, men det er det heller ikkje behov for, ein fyrstikktegning er god nok illustrasjon. Det skal vere enkelt og greit. Illustrasjonane fungerer som ark med tekst på for ungane, dei ser illustrasjonen og kjem på korleis verset går. Beveglesar fungerer på samme måten, viss du gjer bevegelsen litt på førehand 😉

Kven som har skrive tekst og melodi er ukjent for meg, viss du veit det, så gi ein lyd.

 

Fargerike hender

Måndag

So svart eg vart på hendene på måndag, på måndag.
So svart eg vart på hendene på måndag.
Eg helsa på ein feiar.
Han var ein artig kar.
So svart eg vart på hendene på måndag.

(illustrasjonen her er ei svart hand og ein flosshatt)

Tysdag

So brun eg vart på hendene på tysdag, på tysdag.
So brun eg vart på hendene på tysdag.
Eg rørde rundt i sausen,
men hadde ingi skei.
So brun eg vart på hendene på tysdag.

(illustrasjonen er ei brun hand og ein kjele)

Onsdag

So blå eg vart på hendene på onsdag, på onsdag.
So blå eg vart på hendene på onsdag.
Eg fann ein kopp med blåbær,
men koppen han gjekk sund.
So blå eg vart på hendene på onsdag.

(illustrasjon er ei blå hand og ein kopp)

Torsdag

So raud eg vart på hendene på torsdag, på torsdag.
So raud eg vart på hendene på torsdag.
Eg ville hjelpa mormor å laga syltetøy.
So raud eg vart på hendene på torsdag.

(illustrasjonen her er berre ei raud hand)

Fredag

So grøn eg vart på hendene på fredag, på fredag.
So grøn eg vart på hendene på fredag.
Eg skulle måla stolen,
men fargen kom på meg.
So grøn eg vart på hendene på fredag.

(illustrasjon er ei grøn hand og ein stol)

Laurdag

So kvit eg vart på hendene på laurdag, på laurdag.
So kvit eg vart på hendene på laurdag.
Eg baka fine bollar
med veldig mykje mjøl.
So kvit eg vart på hendene på laurdag.

(illustrasjon ei kvit hand og ein bolle)

Søndag

So rein eg vart på hendene på søndag, på søndag.
So rein eg vart på hendene på søndag.
No har eg vorte stor
og no vaskar eg meg sjølv.
So rein eg vart på hendene på søndag.

(illustrasjon ei kvit hand som «skin», dvs gule strekar rundt 😉 )

Eg skal hugse på denne sangen, og bruke den både heime og på jobb. Tøff sang!! 😉

Kos deg!

klem, Gudrun <3