Kategoriarkiv: dyr

Lille Larven Aldrimett

april 6, 2020barnekultur, bok, boks, drama, dyr, kreativitetGudrun

Korleis pleier du å lese bøker? Her ser du meg lese Lille Larven Aldrimett. Merk at dette ikkje er ei full samling, eg les berre boka og har ein leik på slutten. Eg har aldri samling utan masse song.

Dette her er ei av favoritt bøkene mine, å snakke om favoritt bok er nesten som å snakke om favoritt sang, for det er så mange av dei. Men Lille Larven Aldrimett, av Eric Carle er ei fin bok til 2-3 åringar.

Eg har jo mange samlingsboksar, og Lille Larven Aldrimett har fått sin heilt eigne boks.

Dialogisk lesing

Eg har brukt larven til dialogisk lesing og språktrening, men også som bok i samlingsstunda. Eg veit at mange ikkje likar bok i vanleg samlingsstund, fordi det er vanskeleg å treffe alle, men viss du gjer det spennande nok, så vert det bra lell. Sjå her for mine tips til lesing i samlingsstunda.

Inni boksen er det masse rart, sjå berre her;

I boksen har eg boka, Lille Larven Aldrimett handdokka, nokre tre frukt; eple, pære, jordbær og appelsin. Eg har klipt ut og laminert all maten Larven Aldrimett et seg gjennom. Eg har fleire sommarfuglar, bilder av frukter, ein artig sak med ein larve i eit eple og eit rytmeinstrument.

Kims leik er ein fin aktivitet for å få inn meir språktrening, eg brukar fargenavn og fruktnavn; «Eit raudt eple».

Tanken er då, og det vert gjennomført slik òg, at eg kan ha ei heil samlingsstund berre med Larven Aldrimett og det som eg finn oppi boksen. Det kan vere moro å halde seg til «temaet», men det fører med litt jobbing på førehand, med å finne sangar som passar, eg ville kanskje valt «Hysj, kan du høyre», alle salgs edderkoppar osv, då hadde eg hatt eit insektstema. Men elles likar eg å velge den songen eg eller ungane har lyst til å synge akkurat no.

I mindre grupper pleier eg ha Kims leik, slik som eg har på videoen, og me pleier bruke rytmeinstrumentet til å synge ein navnesong.

Du finn samlingsboksen på Facebook. Kom gjerne innom.

Håper du har ein fin dag! Del gjerne innlegget vidare viss du likte det <3

Klem,

Gudrun

Samedagen – Eventyret om reven og kråka.

februar 3, 2020barnekultur, drama, dyr, kreativitet, samlingstipsGudrun

Sjekk ut salet i nettbutikken!!

Denne veka markerer dei fleste barnehagar Samedagen. Me skal ha stor feiring på torsdag, og i moro skal eg ha samling med samedagen som tema. Eg har valgt ut eit eventyr som eg fann hjå NAFO. Ungane mine er tre år, så dette var passe skummelt. Dei andre eventyra eg har funne har vore litt for skumle.

Som du ser, lever eg meg alltid veldig inn i historia. HER finn du andre historier eg lever meg inn i; Historia om guten som fekk den finaste bursdagspresangen og Historia om då ulven ville invitere små grisene i bursdag.

Kråka og reven

Historia nedanfor handlar om då Kråka måtte gi frå seg egg til Mikkel. Eg endra fra RAVN til BJØRN fordi eg ikkje hadde nokon som kunne spele ravnen. Eg har ikkje øvd så veldig på eventyret før eg filmar, men det er heller ikkje poenget. Poenget er å gi deg eit enkelt, fint eventyr å dramatisere.

Viss eg skal gi deg berre eit tips til å gjere samlinga meir spennande, så er det heilt klart HANDDOKKER! Det løfter ei kvar samlingsstund fleire hakk. I denne historia bruker eg som du ser samlingsboksen sin Mikkel Rev og Bamse Brakar, i tillegg til at ei ugle har fått rolla som Kråke. Ugla er stjelt heimafrå, frå ein av ungane mine, uvisst kor ho kjem fra. Men «man tager hvad man haver» heiter det.

Har du noko gode tips til feiring av samedagen? Korleis gjer de det i din barnehage? Del!

Følg meg gjerne på
FACEBOOK
INSTAGRAM

og bli med i facebookgruppa vår!

Ha ein fin dag!
klem,
Gudrun

Hakkebakkeboksen. Inspirasjon.

januar 27, 2016boks, drama, dyr, kreativitet, samlingstips, små barnGudrun

Me jobbar kvart år med eit eventyr eller ei historie som tema i januar og februar, med ei teaterframsyning som mål. Me viser berre teateret til oss sjølv, men me er det beste publikumet.

I år er det Thorbjørn Egner si bok Hakkebakkeskogen som er tema. Heile barnehagen er med, og me har fått utdelt kvar våre rollar. Me sju to-tre- åringane skal vere Mikkel Rev og Petter Pinnsvin.

Torsdagane har me 2 års klubb der me samlar alle to åringane på tvers av avdelingane. Her er samlingsboksen eg brukar for å halde på 11-14 ungar i alderern 2-3 år.

Det heile startar med ein boks. Eg har sett mange flotte boksar, som er innreia som «Hakkebakkeskogen» med kulissar, lys, trer, dyr osv. Desse er fine til å leike Hakkebakkesogen. Min er heilt enkel og grå inni, det er konkretane som er i fokus.

Eg er jo veldig glad i handdokker, så ikkje overraskande har Mikkel Rev og Bamse Brakar fått plass i boksen, mi avdeling er Mikkel Rev og Petter Pinnsvin, mens dei fire som er på den yngste gruppa skal vere Brumle Mann.

Klatremus og dei andre musene er illustrert med denne, som eg trur opprinneleg er ei katteleike.

Og så har eg nokre illustrasjonar, som eg ikkje hugsar kor eg har i frå, men dei er omtrent 15 år gamle, frå første gong eg jobba med Hakkebakkeskogen. Dersom du som har teikna dei første gong ser dette, gi meg beskjed, slik at eg får kreditert deg 🙂

Eg har fargelagt og laminert dei, og tek dei fram att kvar gong me har Hakkebakkeskogen som tema.

Eg har òg laga sangkort i a5 format, der eg bruker dei samme illustrasjonane på framsida og teksten på baksida.

Forrige torsdag skulle me lage grønsakssuppe i to årsklubben, så eg tok med nokre grønsaker i boksen òg.

samlinga gjekk omtrent som dette;

Starta med «God morgon alle saman», den vanlege opningssongen på begge gruppene. Deretter gjekk me over på Hakkebakkeskogen. Eg kan historia ganske godt, takka vere at eg har høyrt Hakkebakkeskogen på cd veldig, veldig, mange gonger.

Eg starta med scena då Mikkel jagar Klatremus opp i eit tre. Her song me Mikkel Rev si vise og So ro lille mann. Alle saman «sovna».

Så gjekk me kjapt over til bakeriet, der Mikkel lærer at det ikkje er fint å stjele. Her syng me ikkje, for me øver berre på «våre» songar.

Så kjem Petter Pinnsvin og Bestmor Skogmus på bana, då syng me både Petter Pinnsvins vise og Når en liten mus. Bestemor flyg til værs og landar framfør Morten sitt hus. Her vert dei saman med Klatremus enige om å gå til Bamsefar med eit forslag.

Der møter me Brumlemann og syng Vaskevise for små bjørner. Alle dyra har møte og vert enige om at dei skal vere venner og ikkje ete kvarandre.

Mikkel likar ikkje grønsaker, så han går til staburet og stjeler spekeskinke frå Mannen og Kona på gården. Dei spring ut i skogen og leitar etter Mikkel, men finn berre Vesle Brumlemann. Dei tek han til fange, og alle dyra får dårleg tid og må samarbeide om å få Brumlemann fri før mannen og kona sel han til sirkus.

Mikkel (alle ungane og dei vaksne) må ule for å få hunden Hanibal til å springe inn i skogen, slik at Klatremus kan hente Brumlemann. Etter eit par ul, spring Hanibal, mannen og kona inn i skogen, og Brumlemann er fri.

Alle dyra samlar seg til fest for å feire at Brumlemann er fri og at Bamsefar fyller 50 år. Så her syng me Bamses fødselsdag.

Lykke til, og del gjerne bloggen vidare viss du lærte noko.

Klem,

-Gudrun-

Samlingsboksen – inspirasjon

april 9, 2015barnekultur, bevegelsessang, boks, drama, dyr, kreativitet, magisk boks, nettbutikkGudrun

Dersom ein skal få plass til alt, må det pakkast godt.
Men du har eit vell av idear, inspirasjon, improvisasjon,
ingen samling treng verte lik, det poppar opp
songar og eventyr, kun fantasien set grensene.

Mikkel, Bamse Brakar og Sjiraffen Laffen er sjølvsagde i mine samlingsboksar.
Her er òg eigenproduserte songkort.

Boksen er ei gammal skoøskje, som eg har kledd med papp og «Mc Gyver»-tape.

Dei tre små grisane, Puslegrisen, Sporty Bust og Pelle Gris, og ulven, Missjø Grybin
må jo sjølvsagt òg få vere med i samlingsboksen.
Me syng Alf Prøysen sin «Puslegrisen», me syng «Tre små griser»,
«Med krøllet hale» og så brukar eg dei til å dramatisere eventyra mine.
Den raude boksen brukar eg kun som underhaldning. Det vert so
mykje meir spanande å trekke frå samlinsboksen når
konkreten ligg opp i denne raude boksen. (Ja, eg veit mange har
julekuler oppi slike, men mi julekule overlevde ikkje diversse juletre-fall.)

Eg og misten rydda på rommet hans,
då fekk eg arve mange flotte plastdyr. Slike finst det flust av
i barnehagane rundt om, stapp dei oppi boksen din.
Det er mykje meir spanande å synge «Be be lille lam» når du
trekker fram ein sau, mot som berre å seie;
«No syng me Be be lille lam».

Eg likar visst dyr i samlingsboksen min.
Musa er ei katteleike, kjøpt på ein matbutikk, i anledning Skinnvotten-prosjektet me hadde i fjor. Eit åringane var Pilemus Silkehår.
Fisken fekk plass i boksen under Olav Stedje-prosjektet vårt.
Eg fann han i lagerutsalet mitt. Det var egentleg ein fiskekrok.
Men han funkar flott som konkret. Me brukar han, sjølvsagt, til «Bobb-bobb-dedi-dedi» (Dei tre små fisk), men me har òg sunge «Fiskeskjer». Ingebrigt Davik og Taremareby er òg ein ide i fiske-konkreten.
Kyllingen høyrer påsken til. Billig påskepynt frå Europris.
Viss du bruker augene godt, så ser du ein liten edderkopp attmed fisken. Eg må ha med edderkopp i samlingsboksen min, for det er rett og slett den artigaste songen eg veit om. Det finst eit vell av forskjellege edderkoppar rundt om. Eg har arva edderkoppen frå dotter mi, som har utstyrt samlingsboksen min med mykje rart oppgjennom.
Frosken er frå Forut sin barneaksjon. Me syng «Små froskene» og «M-Æ» når me trekker fram denne.

Når desse tre kjem ut av samlingsboksen samtidig, er det sjølvsagt «Gå ein tur i jungelen» eg har lyst til å syngje. Og dette er alltid ein ønskjesong frå ungane, så her er me bra på nett. Eg har framsnakka rørslesongar både tett og ofte. Litt rørsler gjer songen mykje betre å syngje.
Av og til kjem berre tigeren fram, då syng me «Ein tiger er for diger», kjem berre krokodillen, er det «Nyss så møtte jeg en krokodill» eller «Krokodille i ditt badekar» som poppar fram.

Køyretøy er òg alltid moro! Har du ein båt, kan du syngje «Sortebill» og «Sabeltann», du kan innom «Ro til Siraland», «Ro din båt», «Kven kan segla for utan vind», «Ro til fiskeskjer» og alle andre båt-songar du kan. Mine to toåringsgutar påstår alltid at dette er ei skute, så me startar med Sabeltann før me går over til robåtane våre.
Eit tog er alltid kjekt å ha i samlingsboksen, me syng «Tøffe toget» og «Nede på stasjonen». Dette mini-toget trur eg kom i eit kinderegg ein gong. Det er eit knøtt lite tog frå Thomas-toget. (Eg veit ikkje akkurat kva dette heiter…) Bilen er ein gjengangar, me syng alltid «Ford Escort», men du kan kanskje andre bil-songar?

Desse ordkorta om følelsar likar eg godt. Kjøpte dei gjennom go’boken. Det er ein liten tekst på baksida òg, for å underbygge illustrasjonane.

Tal- og bokstavkort er fine å ha i boksen. Desse har eg laga sjølv, men både sjarmtroll og Alfabetika har ABC og 123 kort som er fine.

Dette var min boks pr i dag. Nøtteliten og Bolla Pinnsvin har òg plass, pga Alf Prøysen-prosjektet vårt. Dessutan ligg det eit rytme-egg eller ein marakass, som ungane spelar på når me syng navnesongar.

Har du boks i samlinga? Kva har du oppi samlingsboksen din? Dersom du fekk idear frå innlegget, er det flott om du deler det med andre, og eg set stor pris på nye idear!

Kos deg med samlingsstunda.

Klem, Gudrun

Kyllingen – høner og haner

mars 11, 2015dyr, kreativitet, vårGudrun

No er det skikkeleg påskestemning i barnehagen vår. Kyllingane våre har komme ut, me har starta med påskegrupper og i dag gav til og med sola oss den rette stemninga.

Me er fire avdelingar, og i to veker før påske, deler me ungegruppa og personalgruppa i fire grupper, på tvers av alder. Ei gruppe driv med forsking, ei gruppe har lesestund i lavvoen, ei gruppe bakar til påskefrukosten og ei gruppe lagar påskepynt. Forskargruppa forskar på egg som ikkje fekk levande kyllingar og korleis rense vatn, spennande saker.

Men attende til mine gamle påskesamlingnotatar, 20 år gamle. Som eg lova i forrige innlegg, skal eg gå vidare på mammaen og pappaen til kyllingen. Veit du kven det er? Mine to åringar har lært seg at det er hanen og høna. «Hanen stend på stabburshella» er ein song me har lært frå før, så den har fått vere med oss no i før-påsketida.

Skal eg fortelje dykk noko anna? Høner har ikkje tenner. Men korleis får dei då tygge maten sin? Dette kan me filosofere litt over. Ungane kjem sikkert med mange spennande forslag. Kva trur du?

Høner et masse grus og småstein som knuser maten nede i magen. Er ikkje det rart? Tenk om me hadde måtta ete småstein for å tygge maten! Jammen godt me har tenner til å tygge med!

Men du, veit du kvifor høner ikkje kan fly, sjølv om det er ein fugl?

Jau, no skal du høyre; Høna er for tung! Andre spennande fakta om høner; dei badar i sand og mold for å rense fjærene. Vert du rein av å rulle deg i sandkassen? Og når høna søv, likar ho å vagle, eller balansere, på ein pinne. Korleis klarar ho å sove mens ho sit slik?

Som du kanskje hugsar frå forrige innlegg, så teikna eg og medstudenten min desse illustrasjonane i første klasse praksisen i -95. Eg har teke vare på både teikningane og notatane mine, og her deler eg dei med deg. Det er visse fordelar med å vere samlar…

Likte du bloggen, så del han med andre, det er engasjement som gjer det moro å blogge. <3 Kan du andre spennande ting om høner, hanar, egg og kyllingar, så del gjerne i kommentarfeltet.

Klem,

-Gudrun-

Kyllingen, ei vårsamling.

mars 3, 2015boks, drama, dyr, kreativitet, magisk boks, vårkylling, nytt liv, påske, samlingsstundGudrun

Snøen minkar på Snøhaugen min, og det er vår i lufta. I barnehagen er rugemaskina i full gong med utruginga av vårens kyllingar, i år skal dei få halde fram med å bu i barnehagen i eit splitter nytt hønsehus. Det vert eit spennande prosjekt, å få følgje kyllingane framover. (Eg har gitt beskjed om at eg ikkje vil ha noko ansvar viss eg må ta i dei…. Er litt småredd slike små skapningar… Ikkje sei det til nokon!)

Teikningane over her laga eg og ein medstudent då me hadde praksis i ein barnehage før påske, i 1995, altså for 20 år sidan. Eg har vokta og pleia dei, og brukt dei kvart år i barnehagen.

Me hadde laga ei samlingsopplegg som gjekk noko slikt som dette.

Kven var først? Høna eller egget?

Etter å ha starta samlinga, viste me fram eit egg, og spurde om ungane visste kva dette var. Me sende det rundt så alle fekk ta på det. (Dagens aktivitet var å måle på egg, dette fortalte me òg.)

Så byrja me med flanellografane våre. Hjå oss kom egget først.

Deretter gjekk me vidare på korleis det ser ut inni.

Moro å forske, men for ein kvar pris?

Her er det òg sjølvsagt spanande å sjå korleis eit ekte egg ser ut inni, både rått og kokt. Ein ørliten historie frå barnehagen vår i fjor; Me forska, på dei egga som ikkje hadde levande kylling inni seg…. Tips; MÅ gjerast utandørs og med veldig mange lag gummihanskar på. Og ver førebudd på brekningar. Det luktar heilt hinsides. SÅ til samlinga; bruk ferske egg!

Inni egget er det ei oransje plomme, rundt ligg det noko blankt. Når me koker egget, vert dette blanke heilt kvitt.

Etter å ha sett på korleis egget ser ut inni, måtte me jo snakke om kva som kunne vekse inni egget.

Her ser de den vesle kyllingen som prøver å komme seg ut av egget. Han bankar og bankar.

Kyllingen har ei spesiell tann som han brukar til å hakke hol i egget med, og han er ferdig og klar til å komme ut etter å ha vorte ruga, anten i rugemaskin (slik som me har i barnehagen) eller av ei høne, som ligg oppå egga og varmar dei, i tre veker. I vår barnehage, har me kylling kalendar.

Songar om kyllingen høyrer påska til.

Her passar det godt med ein song, sjølvsagt slageren;

Ein liten kylling i egget låg,
han banka og banka og banka på.
Her er so trangt,
eg vil ut og gå,
peip han og ynka seg der han låg.
Hakk, hakke, hakk,
egget det sprakk,
og eit lite hovud ut av det stakk.

samlingsboksen_påske_kylling

Eg kan forresten ein annan song om kyllingar òg, og den handlar om kyllingane i hønsegarden.

Hanekyllingane

Veit du, veit du kva eg såg,
såg eit tidle morgon?
Hanekyllingane små,
sloss der uti garden.
Tvi, tvi, tvi,
men eg var først!
Tvi, tvi, tvi,
men eg er størst!
Kry av hanekammen
var dei alle sammen.

Heilt til slutt.

Likte du bloggen? Lærte du noko nytt? Del gjerne posten vidare! Neste post skal handle om mammaen og pappaen.

klem,
Gudrun

Mikkel Rev

januar 12, 2015drama, dyr, kreativitet, nettbutikkGudrun

Her kjem eit innlegg med masse bilder av Mikkel Rev. Han er nemleg fokusdokka mi i januar, og det vil komme fleire innlegg med tips til korleis ein kan bruke Mikkel i samlingsstunda og elles. Med tips til eventyr og songar, med fakta om reven osv. Og viss eg vert veldig modig og flink, kanskje ein liten videoblogg av meg og Mikkel Rev? Kven veit?

Kva bør eg ta med i innlegga om reven? Idemyldre gjerne med meg!

Godt nytt år til dei eg ikkje alt har sagt det til! Eg stod på eksamen eg hadde før jul, og jul vart det i heimen òg. Og no går det mest i okking over snøen om dagane…

Klem,

Gudrun.

Rett og gale, god og vond

november 23, 2014bok, drama, dyr, kreativitet, Sju Steg til ei Spennande SamlingsstundGudrun

Ting er ikkje alltid som dei ser ut... — Ting er ikkje alltid som dei ser ut…

Denne hausten har eg virkeleg fått brukt mine kreative forfattarevner. Takka vera god oppbacking frå helviktekst.no. Ho har oppmuntra meg til å dikte eventyr til dokkene mine, og eg har virkeleg fått blod på tann.

Eg har dikta nokre heilt nye eventyr, bl.a. om då Puslegrisen og Bæbæ Lillelam kom oppi trøbbel med Missjø Grybin. Og eg har teke tak i gamle, kjente eventyr, og lagt til ein Gudrun-twist. T.d. om grisane som skulle til sæters for å plukke bær og ekorna som skulle på fuglebrettet for å ete seg feite. Og det litt meir klassiske tre små griser og ulven eventyret.

Gudrun-twisten er at ting ikkje alltid er slik ein skulle tru, verda er ikkje god og vond, eller rett og gale. Og ei sak har alltid to sider, minst.

Veit du heile sanninga?

Dessutan er eg veldig glad i «happy endings». Derfor er det jo supert å dikte for barn, for då meiner eg det godt kan vere ein lukkeleg slutt. Eg veit at ikkje alle barn har det bra, men alle kan få drøyme seg bort i ei god verd.

Eg skreiv om Bjørnen og Reven, og sosial kompetanse, for ei tid tilbake. I eventyra mine får me sjå saka frå fleire sider, både den gode, t.d. grisane, og den vonde, Missjø Grybin. Å lære seg til å sjå heile biletet, å sjå andre sine synsvinklar, å ta forskjellege perspektiv, meiner eg er god sosial kompetanse. Eg drøymde at eg krangla med ein av kollegaene mine, like før me skulle begynne å jobbe i lag, og sjølv i draumen såg eg saka frå begge sider, eg såg kva me begge gjorde feil. (Eg er veldig glad for at me krangla i draume kvardagen, for eg har ikkje krangle med ho i den verkelege kvardagen.)

Då eg gjekk på lærarhøgskulen for «eit par» år sidan, fekk me utdelt eit eventyr, som eg hugsar hovudtrekka frå den dag i dag.

Det handla om det einsame trollet under brua, som var på jakt etter venner, men ikkje heilt visst korleis han skulle gå fram. Og enda opp forslått, blaut og sønderknust i elva.

Så i mine eventyr får storebroren, Pelle Gris eller den største Nøtteliten eit nytt personlegheits trekk. Storebroren, den klokaste av dei alle, ser den redde, lei seg Missjø Grybin eller sinte Dompappen. Gjenkjenner den einsame, redde personen bak den tøffe maska.

Dette er vel og bra i eventyret, men kva vil eg lære ungane med dette her? Kva er tanken bak desse eventyra? Riktig, me er tilbake til temaet mobbing, som eg jo har skrive om frå «offer-sida»tidlegare.

-Og du; det er ikkje alltid mobbaren har det så greit. Viktig å tenkje på det òg…

…skreiv eg i oktober 2013, og det står eg fortsatt for. Sjølvsagt er det feil framferd av trollet å skremme dei små bukkane, men han har ikkje lært nokon annan måte å gjere det på. Han brukar den einaste måten han veit om for å få merksemd, for negativ merksemd er betre enn inga merksemd….

No vil eg ikkje vere noko talerøyr for mobbarar, men det er viktig å hjelpe mobbaren til nye, meir hensiktsmessige måtar å gå fram på. Torbjørn Røe Isaksen tek til ordet for å flytte mobbarar til ein annan skule. Kva skal eg seie om dette? Tja, viss nokon skal flyttast, så stemmer eg for mobbaren, altså. Men det finst betre måtar, trur eg.

Ei venninne løyste mobbeplagene til sonen på denne måten:

Guten vart plaga av ein annan gut i klassen. Så ho inviterte den andre guten med heim, slik at gutane kunne få ein betre relasjon.

Ein flott måte å reagere på.

Eg trur me må ta tak i relasjonen, slik som denne mora gjorde, me må lære ungane våre korleis dei skal vere mot andre. Me må lære dei (og oss sjølve?) å sjå saka frå fleire sider, sette seg inn i andre sin situasjon.

La oss løfte fram «Den gyldne regel».

Likte du bloggen? Hugs å dele den med andre. Og skriv gjerne ein kommentar viss du har tankar om emnet.

Klem,
Gudrun

Fellessamling – igjen <3

november 16, 2014drama, dyr, gamle sangskattar, kreativitet, magisk boksGudrun

Ok, som du veit, er eg veldig glad i samlingsstunda i barnehagen, men eg elskar fellessamling. Hjå oss er fellessamling ei samling med ca 55 ungar i alderen 1-(nesten)6 år og ca 15 vaksne i alderen 19-60.

handdokke av rev og bjørn — Reven fekk vere med i fellessamlinga, men utan kompisen Bamse Brakar. Mikkel Rev var konkret i to av songane, «Reven og rotta og grisen» og «Guten gjeter sauen».

I dag vil eg fortelje deg om ei ny fellessamling. Eg vart utfordra av styraren til å ta fellessamlinga på fredag, og tok det på meg utan betenkningstid. Eg elskar fellessamling!

Rammene våre var litt sette med at me skulle repitere songar frå forrige samling; Røysekatten, Guten gjeter sauen, Ro til Siraland og Reven og rotta og grisen. Flotte tradisjonssongar frå Sogn.

Men eg og min makker kan ikkje ha ei samling utan dramatisering! Kva kunne me flette inn som teater her?

Eg kom fram til to ting;

Alf Prøysen; Barnehagen har Du og jeg og dompappen som månadssong.
Alle avdelingane jobbar no med ekorn, og brukar songen om Nøtteliten, som òg er Alf Prøysen sin.

Og så blanda eg innatt Bukkane me kjenner so godt frå før, og fekk eit heilt nytt eventyr.

Eventyret om dei tre små ekorna og den sinte dompappen.

Det var ein gong tre små ekorn som skulle på fuglebrettet for å gjere seg feite, og alle tre heitte dei Nøtteliten.
På vegen opp til fuglebrettet, måtte dei gå forbi greina til den sinte Dompappen.

Slik starta eventyret. (Og slutten var sjølvsagt ei overrasking som ingen hadde gjetta seg til. For eg har litt problemer med godt og vont. Ting er ikkje alltid slik dei ser ut.)

Samlinga gjekk slik:

Opning; Her i barnehagen
Oppvarming; eg har lært meg at det er lurt å varme opp stemma mi, og ungane er med på oppvarminga. Me tek nokre rundar med «Minne-monne-manne» og «Går du på glattis»
Boksen; Me har med boks, sjølvsagt. Og opp av den trekker me konkretar. Først ute var ein båt. Som skulle peike mot «Ro til Siraland», men me måtte ein tur innom Kristiansand og Sabeltann før me kom oss til Siraland. Og slik fortsetter det med dei tre andre songane. Røysekatt hadde me ikkje, så då begynte makkeren min å krabbe rundt på golvet og stjele sko som skulle førestille ost….
Eventyret; Ribbeveggen fungerte som tre, med eit grønt teppe på, me hadde med ein liten, tova dompapp. (Tova for sikkert snart 20 år sidan av underteikna då eg var 4H’ar…..) Og me hadde med tre små ekorn. På teppet og ribbeveggen hadde me hengt opp bilder av kongler og nøtter.
Avslutting; Alle legg seg på golvet og me syng «Trollmor» slik me pleier.

Hand- og fingerdokker. Rev, Bjørn, Sjiraff, Larven Aldrimett, griser og ulven — Handdokke av Rev, Bjørn, Sjiraff, Larve. Fingerdokker; tre små griser og ulven.

Samlinga vara i 45 minuttar, og me var kjempe nøygde med responsen.

Likar du bloggen min, klikk på «Like»-knappen og del gjerne vidare. Og viss du vil «snakke» med meg, legg igjen ein kommentar.

Klem, Gudrun

Pelle Gris, den rettferdige storebroren

oktober 3, 2014drama, dyr, foreldretips, kreativitet, nettbutikk, Sju Steg til ei Spennande SamlingsstundGudrun

Pelle Gris er ein alvorleg og fornuftig liten gris, han er vant til å ta ansvar og er løysningsfokusert, ei evne han alltid viser fram i møte med Missjø Knit Grybin, ulven i nabolaget.

Mens småbrødrene er opptekne av å leike og ha det moro, gjer Pelle alltid unna plikter og oppgåver før han finn på leik og sprell. No skal du få høyre om kva han gjorde den dagen han skulle byggje seg hus.

La meg presentere deg for Dei tre små grisene og Ulven.

Pelle Gris gjekk rundt i nabolaget for å finne den perfekte plassen til huset sitt. Omsider fann han ut akkurat kvar han ville sette det opp. Han fann seg ein liten bakketopp, der han hadde fritt utsyn til alle kantar. Han likte å sjå om det kom nokon, viss vennene kom, kunne han lage klar saft og finne fram kjeks. Og viss det kom nokon som ville ete han, kunne han låse att døra og gøyme seg.

Då han hadde bestemt kor huset skulle stå, oppå den fine bakketoppen, begynte han å tenkje på kva han skulle byggje hus av. Han ville ha eit solid hus, som ikkje kom til å blåse vekk i Dagmar-stormar ein gong. (Dagmar var ein kraftig storm som velta trær og bles av hustak.)

Akkurat då han stod og tenkte, kom det ein bonde forbi. Han køyrde traktor, og bak traktoren hadde han ein tilhengar som var lasta med murstein. Pelle Gris spurde bonden om han kunne få kjøpe all mursteinen som bonden hadde i tilhengaren. Og det fekk han. Bonden kobla hengaren av og let Pelle Gris få låne traktorhengaren til han var ferdig med å byggje huset.

Pelle reiste så rett bort til murebutikken og kjøpte seg resten av utstyret han trengde, ei murskei, som ser ut som ein liten, rar spa, og nokre sekker med mørtel til å mellom mursteinane.

Så var han klar til å begynne med huset sitt. Han mura i veg og bestemte seg for å gjere seg heilt ferdig med huset sitt før han begynte med noko anna. Pelle Gris treivst med å jobbe, han tralla og song mens han mura stein for stein, heilt til huset var ferdig.

Då han var ferdig, og godt nøygd med seg sjølv, fann han ut at han fortjente ein belønning fordi han hadde vore så flink. Han for avgårde glad og førnøygd til butikken, der fyllte han oppi ein stor pose med smågodt som han ville kose seg med om kvelden i det nye huset sitt.

(Ein annan gong skal eg fortelje deg om korleis det gjekk då han var på veg heim med godteposen sin og møtte Missjø Knit Grybin på vegen. Historia ligg klar på pc’en min.)

Det er moro å dikte nye historiar, kjekt å verte kjend med karakterane, som Pelle Gris i dette tilfellet. Eg lagar ofte historiar på direkten. Viss du har lese ein del historiar og har litt fantasi, spinner du berre vidare på ein idè. Her kan du lese det forrige innlegget mitt om då eg brukte dei tre små grisene og Grybin til å fortelje to åringane mine eit eventyr med likheitstrekk med Bukkane Bruse.

Likar du bloggen min, så fortel meg gjerne om det. Blir veldig glad for tilbakemeldingar og kommentarar. Ut veke 41 er det haustferietilbod på hand- og fingerdokker i nettbutikken. Blant anna settet med Puslegrisen, Sporty Bust, Pelle Gris og Missjø Knit Grybin.

Ha ei fin haustferieveke, om du har fri eller om du er på jobb. Eg har fått ein dag haustferie, kanskje eg får tid til å lage endå fleire historiar?

Klem,
-Gudrun-

samlingsboksen.no

Gudrun sine sangskattar – ei kjekkare, meir kreativ samlingsstund

Kategoriarkiv: dyr

Lille Larven Aldrimett

Dialogisk lesing

Samedagen – Eventyret om reven og kråka.

Kråka og reven

Hakkebakkeboksen. Inspirasjon.

Samlingsboksen – inspirasjon

Kyllingen – høner og haner

Kyllingen, ei vårsamling.

Mikkel Rev

Rett og gale, god og vond

Fellessamling – igjen <3

Pelle Gris, den rettferdige storebroren