…eller historia om den gongen eg var innesperra åleine med 15 ungar…
Dette er historia om dårlege samlingsstunder. Det er ikkje alltid det er super-dupert. Av og til er organiseringa skikkeleg teit, og du vert sittande åleine med 15 barn i ein times tid. Då er det jammen bra om du ikkje misliker samlingsstunder i tillegg.
Dårlege samlingsstunder – me har alle vore der!
I fjor så hadde eg ei samling som eg tenkte at denne, denne skal eg bruke som eit dårleg eksempel på korleis ein barnehagekvardag kan utarte seg.
Eg kom på jobb til vakta mi, skulle vere støttepedagog, og hadde to ungar eg skulle fordele tida mi på. Alle ungane på avdelinga var samla på samlingsrommet då eg kom. På avdelinga var det fullt av kinesarar som skulle høyre på eit føredrag. «Du må ta samling!» sa ho som skulle vere med ungane, mens ei var på morgomøte og ei var saman med to ungar på testing av fysioterapeut.
Du må ta samling!
«Ehe, ja, det kan eg», svara eg, «men eg likar best å ha min eigen boks, kan eg hente den?» Nei, det var det ikkje tid til. «Du kan bruke denne», sa ho, og kom med ein light-variant. Boksen min stod i garderobeskapet mitt, eg pleidde ikkje få ha samlingsstund på denne avdelinga, og hadde slutta å dra den med meg.
Så; der skulle eg ha samlingsstund, den første på denne avdelinga, åleine med 15 ungar og med ein boks som ikkje inneheld det boksen min gjer.
Jaudå, første kvarteret gjekk veldig bra, eg elskar jo å halde samlingsstunder. Så kom det att ein vaksen, me tenkte at no er det nok snart slutt. Det gjekk 25 minuttar til, og fire av ungane skulle vidare på opplegg med ein annan avdeling, desse snik seg forbi føredraget saman med den andre vaksne.
Det kjem ein ny vaksen inn. Smertegrensa på ei samlingsstund er 45 minuttar. Og då må eg vere mentalt førebudd, og ha min samlingsboks med mine ting og mine songar, ja, med min energi. Egentleg er 20-30 minutt det mest perfekte. Og der sat eg og hadde hatt samling i ein time, på ein boks med begrensa utval. Me hadde atpåtil fått beskjed tidleg i samlinga at me måtte vere stille, fordi me forstyrra føredraget. Då det var passert ein time, tok me gjengen med oss forbi heile føredraget. Då trengde ungane å bevege seg og eg var heilt utslitt.
Hei, eg heiter Joy! reddar dagen!
Så; alle mine samlingsstunder er ikkje super-dupre. Men eg er veldig glad for at eg er så trygg på det å halde samlingsstunder at eg faktisk greidde å redde i land denne samlinga med hovudet høgt heva. Fekk til og med ei god og positiv avslutting for både meg og ungane med «Hei, eg heiter Joy», som er ein bevegelsessong som er veldig fengjade og slo skikkeleg godt an blant ungane.
Ofte skjer det ting i barnehagekvardagen, som gjer at eg er glad for å ha «Sju steg til ei spennande samlingsstund» i ryggraden. I facebook-gruppa til kurset, vil det verte ein idebank med sangar etterkvart.
Har du eksempel på dårlege samlingsstunder? Del gjerne <3 Besøk meg gjerne på Facebook.
Klem, Gudrun